بررسی معلومات پسران دانشجو در مورد اچ ای وی/ایدز و انتقال جنسی آن

مقدمه: شواهد اخیر نشان دهنده روند افزایشی انتقال جنسی اچ آی وی و شیوع آن در بین زنان در ایران و همچنین افزایش رفتارهای پرخطر جنسی قبل از ازدواج در سالهای اخیر بوده است. با این حال به نظر می رسد هیچ آموزش جامع و مدونی در مورد سلامت جنسی شامل اچ ای وی به نوجوانان و جوانان قبل از ازدواج ارائه نمی گردد، هدف این مطالعه، تعیین میزان معلومات پسران جوان در مورد راه های انتقال اچ ای وی و ایدز بخصوص انتقال جنسی اچ ای وی و عوامل مرتبط با آن بود. مواد و روش کار: در پیمایش مقطعی که بین 1357 دانشجوی پسر دانشگاه های آزاد و دولتی شهر تهران در سال 93-1392 انجام شد، نمونه ها بصورت سهمیه ای دو مرحله ای از سه دانشگاه دولتی و یک واحد دانشگاهی آزاد انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه ساختارمند رواو پایا بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی،تی تست و آنالیز واریانس با استفاده از نرم افزارspss16 انجام شد. یافته ها: میانگین ]انحراف معیار[ سنی پسران، 22 سال [2.76] بود. آمار توصیفی نشان داد که اطلاعات نادرست و یا عدم آگاهی در مورد راههای مختلف انتقال اچ آی وی از 13% تا 58% متغیر است. بیشترین اطلاعات نادرست به ترتیب در مورد انتقال عفونت از طریق نیش پشه، خون دادن با سرنگ نو، تماس با خون آلوده به اچ ای وی بدون بریدگی پوست، استفاده از توالت مشترک، استفاده از سرنگ مشترک و تماس جنسی با فرد آلوده به اچ ای وی بود. اگرچه میانگین نمره آگاهی در مورد راههای مختلف انتقال اچ آی وی و همچنین انتقال جنسی اچ ای وی ، در حد متوسط بود، ولی تنوع مهمی در معلومات در خصوص راههای مختلف انتقال اچ ای وی وجود داشت. همچنین با اینکه 87% پسران از انتقال جنسی اچ ای وی با فرد آلوده اطلاع داشتند، ولی اطلاعات دقیق تر در مورد انتقال اچ ای وی در انواع مختلف تماس جنسی کم بود، بطوریکه بین 12.7% تا 50.3% دانشجویان، در مورد انتقال اچ آی وی در تماس جنسی نامتعارف آگاه نبودند. عوامل فردی و اجتماعی مرتبط با معلومات کلی پسران در خصوص راههای انتقال اچ ای وی و انتقال جنسی اچ ای وی نیز بررسی شدند. بحث و نتیجه گیری: این نتایج لزوم اطلاع رسانی کامل و جامع و اصلاح باورهای نادرست بخصوص در مورد انتقال جنسی اچ آی وی را در نوجوانان و جوانان بیش از پیش روشن می سازد. به نظر می رسد تمرکز آموزشها بر نوجوانان و جوانان بویژه وضعیت اجتماعی اقتصادی خاص آنها و نیز در افراد با رفتارهای پرخطر ضروری است.