دیدگاه زوجین و ارایه دهندگان خدمات مشاوره ای در مورد برنامه مشاوره ازدواج: یک مطالعه کیفی

مقدمه: بیش از یک دهه از شروع برنامه مشاوره ازدواج در ایران میگذرد اما به رغم تغییر شرایط و نیازها، کیفیت این برنامه در طول زمان تغییر اساسی نکرده است. هدف از این مطالعه بررسی دیدگاه زوجین و ارائه دهندگان خدمات مشاوره ای در مورد برنامه مشاوره ازدواج است.مواد و روش کار: این مطالعه توصیفی کیفی در سال 1393 بر روی 153 زوج و 6 ارائه دهنده خدمات مشاوره ازدواج مرکز عظیما انجام شد. جامعه پژوهش شامل داوطلبین ازدواج شرکت کننده در کلاس مشاوره ازدواج، زوجینی که یک سال از ازدواج آنها گذشته و ارائه دهندگان خدمات مشاوره ازدواج بودند. نمونه گیری به شیوه غیر تصادفی و مبتنی بر هدف انجام شد. انتخاب افراد برای شرکت در بحث گروهی بر اساس تحصیلات و طبقه اجتماعی انجام شد. گردآوری اطلاعات به روش بحث گروهی در 30 گروه متمرکز کوچک انجام شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات بر اساس تحلیل محتوی انجام شد. کلیه نظرات چند بار خوانده شد و سپس کدگذاری انجام شد.یافته ها: از تجزیه و تحلیل نظرات شرکت کنندگان در مورد جلسات فعلی مشاوره قبل از ازدواج کداصلی نارضایتی از جلسات به دست آمد. دلایل نارضایتی شامل خلاصه گویی و بیان مبهم مطالب، ارائه مطالب آموزشی ساده و پیش پا افتاده، محدودبودن و نامناسب بودن زمان جلسه و استفاده از روش ثابت سخنرانی بود. از دیدگاه زوجین محتوای آموزشی مناسب شامل آموزش مهارتهای زندگی، تنظیم خانواده و مسایل بهداشتی بود و برگزاری کلاسها بصورت کلاس های منفک خانم ها و آقایان و استفاده از متخصصین با تجربه در ارائه مطالب بود.بحث و نتیجه گیری: برنامه مشاوره ازدواج فعلی نیازهای آموزشی متنوع افراد شرکت کننده در کلاسها را در برنمی گیرد و نیازمند تغییرات اساسی هم از بعد محتوا و نوع ارائه است.

Couples’ and counselors' perspectives towards pre-marriage counseling program: A qualitative study

Objective (s): It is more than a decade that premarriage counseling is launched in Iran. However, the quality of the program has not been changed despite changes in situation and couples' needs. The aim of this study was to assess couples' and counselors' perspectives towards the program in Iran.Methods: This qualitative study was conducted on 153 couples and 6 premarriage counseling providers in an urban health center in 2013, in Iran. The sample included couples participated in premarriage counseling program, and counseling providers. Sampling was performed purposefully through typical case sampling and expert sampling. Couples selection was done based on participants rsquo; educational level and socioeconomic status. Thirty focus group discussions were performed to obtain couples and counseling providers' perspectives. Individuals rsquo; opinions was recorded and written. Content analysis was performed for data analysis. Transcripts were read for several times, main themes were extracted, and coding was done.Results: Overall participants rsquo; were unsatisfied with the program. Reasons of unsatisfactory sessions were brief and vague presentation of topics; simple, not elaborate topics; mistimed, short sessions; and using a lecture for all topics. They believed that the proper content of the program must include teaching life skills, family planning, and health issues. They also proposed different sessions for men, women, and inviting experienced experts for teaching some topics. Conclusion: The present premarriage counseling program does not meet the various needs of couples. Both its content and presentation needs major revision.