مقایسه اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر حضورذهن و درمان فراشناختی در دانشجویان با نشانه‌های افسردگی، باورهای فراشناختی مثبت و منفی درباره نشخوار فکری و اجتناب تجربه‌ای

هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی شناخت‌ درمانی مبتنی بر حضور ذهن و درمان فراشناختی در دانشجویان با نشانه‌های افسردگی، باورهای فراشناختی مثبت و منفی درباره نشخوارفکری و اجتناب تجربه‌ای بود. روش پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون بود. به این منظور با استفاده از فراخوان، از دانشجویان برای شرکت در جلسات گروه درمانی دعوت شد. 28 نفر از افراد با نشانه‌های افسردگی طبق نمره برش پرسشنامه افسردگی بک (28-10 ) انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه شناخت-درمانی مبتنی بر حضورذهن 15 نفر و درمان فراشناختی 13 نفر قرار گرفتند. پرسشنامه افسردگی بک(بک و همکاران)، مقیاس باورهای فراشناختی مثبت درباره نشخوار فکری(پاپاجورجیو و ولز)‌، مقیاس باورهای فراشناختی منفی درباره نشخوار فکری(پاپاجورجیو‌، ولز و منیا) و پرسشنامه پذیرش و عمل- نسخه دوم(بوند و همکاران) قبل و بعد از درمان اجرا شدند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از تحلیل کواریانس یک راهه تک متغیره استفاده شد. یافته‌ها نشان داد‌ که درمان فراشناختی نسبت به شناخت درمانی مبتنی بر حضورذهن تاثیر بیشتری در کاهش باورهای مثبت (05/0 > p) و منفی (05/0 > p) فراشناختی درباره نشخوار فکری دارد. همچنین شناخت‌درمانی مبتنی بر حضورذهن اثربخشی بیشتری در کاهش اجتناب و افزایش پذیرش داشت (01/0p < ). به این ترتیب یافته‌های پژوهش حاضر نشان‌دهنده اثربخشی بیشتر درمان فراشناختی برای باورهای مثبت و منفی فراشناختی درباره نشخوار فکری و اثربخشی بیشترشناخت‌درمانی مبتنی بر حضورذهن برای افزایش انعطاف‌پذیری روان‌شناختی هستند. امید است پژوهش‌های آینده مکانیزم‌های اثربخشی دو درمان مذکور را روشن‌تر کنند.