رابطه بین کمال‌گرایی مادران با خودکارآمدی و خوش‌بینی در دختران

هدف این پژوهش شناسایی رابطه ابعاد کمال‌گرایی مادران با خوش‌بینی و خود‌کارآمدی دختران در یک نمونه دانش‌آموزی بود. روش پژوهش توصیفی و همبستگی و آزمودنی‏ها شامل 350 دانش‏آموز دختر مشغول به تحصیل شهر کرج در سال 89-88 و مادران آن‌ها بود که به روش نمونه‏گیری تصادفی خوشه‏ای انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از مقیاس خوش‌بینی جهت‏گیری زندگی شییر و همکاران (1994) و خودکارآمدی عمومی شرر و همکاران (1982) برای دختران و مقیاس کمال‏گرایی مثبت و منفی تری‌شورت و همکاران (1995) برای مادران آن‌ها استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها از روش‌های تحلیل رگرسیون و همبستگی استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که کمال‌گرایی مثبت با خودکارآمدی و خوش‏بینی همبستگی مثبت و کمال‏گرایی منفی با خودکارآمدی و خوش‏بینی همبستگی منفی دارد. بنابراین، کمال‌گرایی مثبت، انتظاراتی عقلانی و واقع‏گرایانه مطابق با امکانات و محدودیت‏ها در فرد ایجاد می‏کند و به وسیله تقویت خود و افزایش عزّت نفس، خود‌کارآمدی، یکی از مولّفه‌های عزّت نفس را افزایش می‌دهد. بالا رفتن خودکارآمدی کاهش افسردگی و افزایش خوش‌بینی را در پی دارد. و بالعکس کمال‌گرایی منفی، از طریق تضعیف عزّت نفس و اعتماد به خود و ویژگی‏هایی مانند انتظارات غیر ‌واقع‌بینانه، فقدان پذیرش محدودیت‏های شخصی و انعطاف‌ناپذیری و ناخرسندی از عملکرد شخصی، تاثیری منفی بر خودکارآمدی و خوش‌بینی دارد. نتایج و پیامدهای پژوهش در این مقاله به طور کامل تشریح و تبیین شده است.