درمان کل‌نگر و کیفیّت زندگی بیمارانMS در ایران پژوهشی ملّی، مصوب دانشگاه الزهرا (س)

هدف از این پژوهش مشخص کردن ابعاد جسمی، روانی، اجتماعی بیماریms به‌منظور جلب توجه به استفاده از مداخلات تیمی بین رشته‌ای و درمان کل‌نگر است، زیرا این بیماری مشکلات جسمی، روانی، شغلی، اجتماعی، اقتصادی،... متعددی را برای شخص ایجاد کرده و کیفیّت زندگی او را مختل می‌کند. این پژوهش توصیفی به صورت کشوری و در میان نمونه‌ای 1000 نفری ازجامعه10000 نفری بیماران مراجعه کننده به انجمن‌‌های ام اس ایران انجام شد، نتایج آن موید یافته‌‌های پژوهش‌های پیشین درباره ا‌بتلا بیشتر زنان نسبت به مردان و فراوانی نوع عود- بهبود نسبت به سایر انواع این بیماری بود. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده‌های به‌دست آمده از پرسشنامه استاندارد کیفیّت زندگی بیماران ام اس (1997، msqli) بیان‌‌کننده این است که مردان افسردگی بیشتر و حمایت اجتماعی کمتری را نسبت به زنان تجربه می‌کنند. تفاوت بیماران شاغل و غیر‌شاغل، جز در مقیاس حمایت اجتماعی، در کلیه زیر مقیاس‌ها معنا‌دار است. افراد مجرد و متاهل در نمره کل سلامت روان و مقیاس حمایت اجتماعی با یکدیگر تفاوت معنا‌داری ندارند، لیکن در سایر مقیاس‌ها متفاوت هستند. وضعیت اقتصادی و تحصیلی برتر عامل موثری در داشتن احساس و ادراک بهتر نسبت به کیفیّت زندگی است. بیمارانی که در شرایط اقلیمی گرم (آزارنده برای بیماران) زندگی می‌کنند نسبت به بیمارانی که در آ‌ب و هوای معتدل زندگی می‌کنند از حمایت اجتماعی بیشتری بهره‌مند هستند. این یافته درباره شهر‌های مذهبی‌تر هم صادق است. مشکلات ادراکی بیمارا‌ن در آب و هوای معتدل نسبت به آب و هوای سرد و گرم کمتر است. بیماران مذهبی و غیر‌مذهبی و آن‌ها که به‌ظاهر خود را مذهبی نمی‌دانند تنها در عامل کنترل رفتار تفاوت دارند. مهم‌ترین پیشنهاد این پژوهش بهره‌گیری ازروش کل‌نگر، توجه به ابعاد زیستی- روانی- اجتماعی زندگی انسانbps))، مدیریت جامع بیماری و درمان به صورت تیمی و بین رشته‌ای است.