بررسی اثر‌بخشی افشای هیجانی نوشتاری بر میزان افسردگی و ظرفیت حافظه فعال در نوجوانان دختر افسرده

پژوهش حاضر به‌منظور بررسی اثر‌بخشی افشای هیجانی نوشتاری بر میزان افسردگی و ظرفیت حافظه فعال در نوجوانان دختر افسرده تنظیم شد. از روش پژوهش تجربی و طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه کنترل استفاده شد. تعداد 40 دانش‌آموز دختر به شیوه تصادفی خوشه‌ای از میان دانش‌آموزان دختر دبیرستان‌های شهر تهران با روش غربالگری انتخاب و به‌ شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. برای اندازه‌گیری افسردگی افراد از پرسشنامه افسردگی و مصاحبه بالینی استفاده شد و برای ارزیابی ظرفیت حافظه فعال آزمودنی‌ها از آزمون‌ حافظه فعال (دانیمن و کارپنتر)استفاده شد. به‌دنبال آن گروه آزمایش به صورت 8 جلسه نیم ساعته تحت مداخلات (افشای هیجانی نوشتاری) قرار گرفتند. پس از اتمام کاربندی متغیر مستقل هر دو گروه به‌وسیله آزمون‌های فوق مجدداً ارزیابی شدند. در تجزیه و تحلیل داده‌ها از تحلیل کوواریانس و تحلیل واریانس (با طرح اندازه‌گیری مکرر)و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته‌های پژوهش نشان داد که بین افسردگی و ظرفیت حافظه فعال ارتباط معکوس معناداری وجود دارد و افشای هیجانی نوشتاری میزان علایم افسردگی را کاهش داده و ظرفیت حافظه فعال را در نوجوانان افسرده دختر، افزایش داده است. شایان ذکر است که بعد از دو ماه پیگیری انجام شد و آزمودنی‌ها مجدداً به آزمون‌های فوق پاسخ دادند. نتایج نشان داد که افشای هیجانی نوشتار هم‌چنان تاثیرات خود را بر آزمودنی‌ها حفظ کرده است.