مقایسۀ اثربخشی دو درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و تنظیم هیجان براضطراب سلامت و بازنمایی‌های شناختی–هیجانی بهبود یافتگان کووید-19

هدف این پژوهش، مقایسۀ اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و تنظیم هیجان بر اضطراب سلامت و بازنمایی‌های شناختی-هیجانی  بیماران بهبودیافته کرونا بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ پژوهش شامل کلۀ مبتلایان به کرونا بود که به مراکز درمانی مراجعه کردند. از این تعداد 75 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به روش تخصیص تصادفی در گروه های آزمایش و یک کنترل جایگزین شدند. آزمون اضطراب سلامت و بازنمایی‌های شناختی- هیجانی در پیش آزمون انجام شد. سپس هر دو روش درمانی در 8 جلسه 60 دقیقه ای بصورت گروهی و آنلاین  اجرا شدند. داده‌ها با استفاده از آزمون کوواریانس چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد استفاده از آموزش اکت در مرحله پس آزمون براضطراب سلامتی تاثیر داشت، اما در مرحلۀ پس آزمون بر کاهش بازنمایی های شناختی- هیجانی تاثیری نشان نداد. آموزش تنظیم هیجان بر کاهش بازنمایی های شناختی- هیجانی، اضطراب سلامتی در مرحله پس آزمون تاثیر داشت. به نظر می رسد که تنظیم هیجان نتیجه موثرتری نسبت به اکت داشته باشد و می تواند در مراکز سلامت و بالینی جهت بهبود این بیماران استفاده گردد.

a comparison of the effectiveness of act and er on health anxiety and cer of recovered covid-19 patients

the purpose of this study was to compare the effectiveness of acceptance and commitment therapy (act) and emotional regulation (er) on health anxiety and cognitive-emotional representations (cer) of recovered covid-19 patients. the research method was a semi-experimental pre-test-post-test type with a control group. the research population included all those infected with the covid-19 who visited health centers. by convenience sampling 75 of these people were selected, replaced randomly assignment in the experiment and control groups. the test of health anxiety and cer was performed in the pre-test and then, the act and er was implemented in 8 sessions of 60 minutes (online). the obtained data were analyzed through the multivariate covariance test. the use of act had an effect on health anxiety in the post-test stage, but on reducing the perception of illness in the post-test stage, the test had no effect. er had an effect on both of them.  it seems that the er had a more effective result than the act and it can be used in health and clinical centers to improve these patients.