اصلاح نشخوارفکری و تنظیم شناختی هیجان دانشجویان افسرده خوابگاهی: آموزش اختصاصی‌سازی حافظه سرگذشتی

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش اختصاصی‌سازی حافظه‌ سرگذشتی بر نشخوارفکری و تنظیم شناختی هیجان در دانشجویان دختر افسرده‌ دانشگاه اصفهان‌ در سال تحصیلی 96-97 بود. این پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون همراه با پیگیری دو ماهه بود و در آن از دو گروه آزمایش و کنترل استفاده شد. بدین منظور تعداد 20 نفر از دانشجویان دختر افسرده به شیوه‌ هدفمند انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (10 نفر) و کنترل (10 نفر) گمارده‌شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه‌ افسردگی بک ویرایش دوم، پرسشنامه‌ نشخوارفکری، پرسشنامه‌ تنظیم شناختی هیجان بود. گروه آزمایش آموزش اختصاصی‌سازی ‌حافظه‌ سرگذشتی را به مدت 5 جلسه، دریافت کردند و گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. تحلیل داده‌ها با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر انجام گرفت. مطابق نتایج پژوهش آموزش‌ اختصاصی‌سازی ‌حافظه‌ سرگذشتی منجر به کاهش نشخوارفکری در مرحله‌ پس‌آزمون و پیگیری شد. به طور کلی، می‌توان نتیجه گرفت که آموزش اختصاصی‌سازی حافظه به عنوان مداخله‌ای مقرون به صرفه و با اجرای  آسان، از طریق بازیابی خاطرات و کاهش بیش‌کلی‌گرایی حافظه می‌تواند بر نشخوارفکری در افراد افسرده موثر باشد.

Modification of Rumination and Cognitive Emotion Regulation of Depressed Dormitory Students: Autobiographical Memory Specificity Training

The purpose of this study was to examine the impact of autobiographical memory specificity training on rumination and cognitive emotion regulation in depressed female students of Isfahan University in the academic year of 2018. The research was semiexperimentally designed using the pretest and posttest for both experimental and control groups with twomonth followup. So twenty depressed female students were selected as purposive sampling, and they were randomly assigned to two groups of experimental (10 subjects) and control (10 subjects). The research tools were Beck depression inventory, ruminative response scale and cognitive emotion regulation questionnaire. The experimental group who underwent autobiographical memory specificity training for five sessions, and the control group received no intervention. The data were analyzed using repeated measures analysis of variance. According to the results of the research, the autobiographical memory specificity training led to decrease rumination in the posttest and followup phase. In general, it can be concluded that memory specificity training as a costeffective and easytoimplement intervention, by recalling memories and reducing memory generalization, can be effective on rumination in depressive individuals.