اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر کاهش استرس بر اساس ذهن آگاهی بر نشخوار فکری و احساس تنهایی زنان با سندرم پیش از قاعدگی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر کاهش استرس بر اساس ذهن آگاهی بر نشخوار فکری و احساس تنهایی زنان با سندرم پیش از قاعدگی انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه‌ی پژوهش شامل کلیه زنان مراجعه کننده به مرکز زنان و زایمان دکتر نصر تهران در شش‌ماهه نخست سال 1397بودند که از بین آن‌ها 30 نفر به‌صورت نمونه‌گیری دردسترس و باتوجه به ملاک های ورود و خروج، انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل به نسبت یکسان گمارده شدند. افراد گروه آزمایش در 8 جلسه 90‌دقیقه‌ای (هفته‌ای یک جلسه) برنامه درمانی را دریافت کردند؛ گروه کنترل به مدت دو ماه در لیست انتظار قرار گرفت. به‌منظور جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه‌های نشخوار فکری و احساس تنهایی اجتماعی و عاطفی بزرگسالان در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیری تحلیل شد. یافته‌های حاصل از پژوهش نشان داد با کنترل اثر پیش آزمون، بین میانگین نمرات پس آزمون گروه‌های آزمایش و گروه کنترل در متغیرهای نشخوار فکری، احساس تنهایی و مولفه‌های آن شامل؛ تنهایی رمانتیک، تنهایی خانوادگی و تنهایی اجتماعی، تفاوت معناداری وجود دارد. نتایج نشان می‌دهد به کارگیری فنون درمان مبتنی بر کاهش استرس بر اساس ذهن آگاهی در کاهش علائم نشخوار فکری و احساس تنهایی زنان با سندرم پیش از قاعدگی، موثر است.

Efectiveness of Group Therapy of Mindfulness -Based Stress Reduction on Rumination and Loneliness of Women with Premenstrual Syndrome

The present study was conducted to investigate the effectiveness of group therapy of mindfulness based stress reduction (MBSR) on rumination and loneliness of women with premenstrual syndrome. The research design was based on a semiexperimental with pretestposttest approach and control group. The statistical research population consisted of all women who referred to Dr. Nasr’s Obstetrics and Gynecology Center, Tehran, during the first six months of 2018. Of these women, 30 cases were selected as sample using convenience sampling method and based on the inclusion and exclusion criteria, and then, were randomly assigned into an experimental group and a control group (n=15). Participants in experimental group received therapeutic program in eight 90 minsessions (one session per week); the control group was put on the waitlist for 2 months. In order to collect data, Ruminative responses and social and emotional loneliness for adults scale were used in pretestposttest. Multivariate analysis of covariance was used for analyzing the data. Findings from research showed that by controlling the effect of pretest, a significant difference is observed between the mean of posttest scores of experimental group and control group in variables of rumination, loneliness and its components, including romantic loneliness, family loneliness and social loneliness. Results show that the use of therapeutic techniques of mindfulness based stress reduction significantly affects the reduction of rumination symptoms, and the loneliness of women with premenstrual syndrome.