تاثیر آموزش مکانیسم‌های دفاعی بر ابراز خشم، ناسازگاری فردی و سبک‌های اسنادی دانشجویان

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مکانیسم‌های دفاعی برابراز خشم، ناسازگاری فردی و سبک‌های اسنادی انجام شد. روش مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد خمینی‌شهر در سال تحصیلی 97-1396 بود که از بین آنها 40 نفر پس از ارزیابی بالینی اولیه و بر اساس ملاک‌های پژوهش، انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل به نسبت یکسان گمارده شدند. گروه آزمایش به‌صورت گروهی به مدت 8 جلسه 90 دقیقه‌ای (هفته‌ای دوبار) برنامه آموزش مکانیسم‌های دفاعی (محقق ساخته) را دریافت کردند؛ گروه کنترل به مدت 1 ماه در لیست انتظار قرار گرفت. از پرسشنامه‌های پرخاشگری نواکو، شخصی کالیفرنیا و سبک‌های اسنادی در پیش آزمون و پس آزمون برای جمع‌آوری اطلاعات استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده‌های پژوهش از آزمون تحلیل کوواریانس چند‌متغیره استفاده شد. یافته‌های حاصل از پژوهش نشان داد که پس از کنترل اثر پیش آزمون، در مرحله پس آزمون بین دو گروه آزمایش و کنترل، در میانگین نمرات ابراز پرخاشگری و ناسازگاری فردی تفاوت معناداری وجود داشت ولی تفاوت معناداری در میانگین نمرات سبک‌های اسنادی گروه آزمایش در مرحله پس آزمون مشاهده نشد. با استناد به یافته‌های این پژوهش پیشنهاد می‌شود که از نتایج برنامه آموزش مکانیسم‌های دفاعی به عنوان مداخله‌ای بومی و جدید در جهت بهبود ابعاد ناسازگاری فردی و تعدیل ابرازخشم دانشجویان، توسط مشاوران و روان‌درمانگران بهره برده شود.

The Effect of Defense Mechanisms Training on Anger Expression, Personal Unadjustment and Attributional Styles in University Students

The present study was conducted to investigate effect of defense mechanisms training on anger expression, personal unadjustment and attributional styles in University Students. The research design was based on a semiexperimental with pretestposttest approach and control group. The research population consisted of all students of Islamic Azad University of Khomeinishahr in academic year 20172018. After initial clinical assessment and based on research criteria, a total of 40 students were selected out of population and randomly assigned in an experimental and a control group with equal ratio. The experimental group received defense mechanisms training program for eight 90 min group sessions (twice a week); The control group was put in the waiting list for 1 months. Novako’s aggression questionnaire (NAQ), California Test Personality (CTP), and Attributional Style questionnaire were used in pretest and posttest to collect data. In order to analyze the research data, multivariate analysis of covariance (MANCOVA) was used. The findings obtained from this research showed that after controlling the effect of pretest, a significant difference was observed in posttest between experimental and control groups in the mean scores of aggression expression and personal unadjustment, but no significant difference was observed in the mean scores of attributional styles of experimental group in the posttest. According to the findings of this study, it is suggested that the results of defense mechanisms training program are used by counselors and psychotherapists as a new local intervention to improve personal unadjustment aspects and adjust the students’ anger expression.