نقش حمایت اجتماعی ادراک شده و سبک‌های مقابله‌ای در پیش‌بینی پرخاشگری و آسیب‌پذیری در برابر استرس کرونا در نوجوانان

هدف پژوهش تعیین نقش حمایت اجتماعی ادراک شده و سبک‌های مقابله‌ای در پیش‌بینی پرخاشگری و آسیب‌پذیری در برابر استرس کرونا در نوجوانان بود. پژوهش حاضرازنوع پژوهش‌های توصیفی وهمبستگی و جامعه آماری نیز شامل تمامی دانش‌آموزان دوره متوسطه دوم شهر تهران بود که درنیمسال اول سال تحصیلی 1400-1399 مشغول تحصیل بودند. حجم نمونه نیز با روش نمونه‌گیری داوطلبانه 352 نفر بود. پرسشنامه های سبک مقابله با کرونا، حمایت اجتماعی، پرخاشگری، و مقیاس استرس ادارک شده استفاده گردید. بافته های حاصل ازتحلیل داده‌ها با روش معادلات ساختاری نشان داد که رابطه بین ابعاد حمایت اجتماعی با پرخاشگری و استرس اداراک شده منفی و معنادار بود. درنتیجه سبک‌های مقابله‌ای سازگارانه و جستجوی حمایت اجتماعی با کاهش رفتارهای منفی ارتباط داشتند، در حالی که سبک‌های مقابله‌ای ناسازگارانه و دریافت نکردن حمایت اجتماعی راهبردهای غیر انطباقی مانند پرخاشگری را سبب می شدند. به عبارتی افراد در شرایط استرس زا، درگیر حالات و عواطف منفی شده، که این خود موجب پرخاشگری می‌شود. و اگر افراد از سبک‌های مقابله ناسازگارانه و اجتنابی استفاده کنند میزان پرخاشگری بالاتر می‌رود. پیشنهاد می شود سبک‌های مقابله‌ای سازگارانه به نوجوانان و حمایت  اجتماعی به خانواده‌ها آموزش داده شود  تا پرخاشگری و استرس نوجوانان کاهش یابد.