اثربخشی درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر استرس ادراک شده و پرخاشگری زنان با سندرم پیش از قاعدگی

ﻫﺪف ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ، ﺑﺮرﺳﯽ اﺛﺮﺑﺨﺸﯽ درﻣﺎن ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ ﭘﺬﯾﺮش و ﺗﻌﻬﺪ ﺑﺮ اﺳﺘﺮس ادراک ﺷﺪه و ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮی زﻧﺎن ﺑﺎ ﺳﻨﺪرم ﭘﯿﺶ از ﻗﺎﻋﺪﮔﯽ ﺑﻮد. روش ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ از ﻧﻮع ﻧﯿﻤﻪ ﺗﺠﺮﺑﯽ ﺑﺎ ﻃﺮح ﭘﯿﺶ آزﻣﻮن-ﭘﺲ آزﻣﻮن ﺑﺎ ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل در اﻧﺘﻈﺎر درﻣﺎن ﺑﻮد ﺟﺎﻣﻌﮥ آﻣﺎری ﺷﺎﻣﻞ ﺗﻤﺎﻣﯽ زﻧﺎن ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﮐﻨﻨﺪه ﺑﻪ ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن زﻧﺎن و زاﯾﻤﺎن ﺣﺎﻓﻆ ﺷﻬﺮ ﺷﯿﺮاز ﺑﻮد، ﮐﻪ از ﻣﯿﺎن آن ﻫﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﯿﺮی در دﺳﺘﺮس، ﺗﻌﺪاد 30 ﻧﻔﺮ اﻧﺘﺨﺎب و ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺗﺼﺎدﻓﯽ در دو ﮔﺮوه 15 ﻧﻔﺮه آزﻣﺎﯾﺶ و ﮐﻨﺘﺮل ﮔﻤﺎرده ﺷﺪﻧﺪ. ﮔﺮوه آزﻣﺎﯾﺶ ﺗﺤﺖ درﻣﺎن ﮔﺮوﻫﯽ ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ ﭘﺬﯾﺮش و ﺗﻌﻬﺪ در ﻃﯽ 8 ﺟﻠﺴﮥ 1 ﺳﺎﻋﺘﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ، و ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل، ﻫﯿﭽﮕﻮﻧﻪ ﻣﺪاﺧﻠﻪ ای درﯾﺎﻓﺖ ﻧﮑﺮد. اﺑﺰارﻫﺎی اﻧﺪازه ﮔﯿﺮی ﭘﮋوﻫﺶ ﺷﺎﻣﻞ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﮥ اﺳﺘﺮس ادارک ﺷﺪه ﮐﻮﻫﻦ و ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮی ﺑﺎس و ﭘﺮی ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن در ﻣﺮﺣﻠﮥ ﭘﯿﺶ آزﻣﻮن، ﭘﺲ آزﻣﻮن ﺗﮑﻤﯿﻞ ﺷﺪﻧﺪ. داده ﻫﺎ ﺑﺎ روش ﻫﺎی آﻣﺎری ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ و ﺗﺤﻠﯿﻞ وارﯾﺎﻧﺲ ﭼﻨﺪﻣﺘﻐﯿﺮی ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺷﺪ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﺎداری ﺑﯿﻦ ﮔﺮوه ﻫﺎی آزﻣﺎﯾﺶ و ﮐﻨﺘﺮل در ﻧﻤﺮات ﮐﻠﯽ اﺳﺘﺮس ادراک ﺷﺪه و ﻣﺆﻟّﻔﻪ ﻫﺎی ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮی وﺟﻮد داﺷﺖ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﻪ اﻫﻤﯿﺖ ﻣﺪاﺧﻼت درﻣﺎﻧﯽ ﺳﻨﺪروم ﭘﯿﺶ از ﻗﺎﻋﺪﮔﯽ اﺷﺎره دارد ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ در ﮐﻤﮏ ﺑﻪ ﮐﺎﻫﺶ اﺳﺘﺮس ادراک ﺷﺪه و ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮی زﻧﺎن ﺑﺎ ﺳﻨﺪرم ﭘﯿﺶ از ﻗﺎﻋﺪﮔﯽ ﻣﻔﯿﺪ ﺑﺎﺷﺪ.