ارتباط بین افسردگی و اعتیاد اینترنتی با میانجی‌گری ناگویی هیجانی

پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش میانجی ناگویی هیجانی بر ارتباط بین افسردگی و اعتیاد اینترنتی انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل تمام دانشجویان دانشگاه آزاد واحد کرج در نیمسال دوم تحصیلی 96-1395 است .روش نمونه‌گیری از نوع تصادفی خوشه‌ای و نمونه پژوهش در برگیرنده ی 314 نفر از دانشجویان می باشد. ابزار پژوهش مقیاس‌های ناگویی هیجانی تورنتو (1986)، افسردگی بک (1987) و اعتیاد به اینترنت یانگ (1988) بود. داده‌ها با استفاده از روش الگویابی معادلات ساختاری تحلیل شد. نتایج نشان داد مدل تدوین شده از برازش مناسبی برخوردار است و در ارتباط بین افسردگی و اعتیاد اینترنتی، ناگویی هیجانی نقش میانجی‌ دارد. به عبارتی، کاربرانی که دچار اعتیاد به اینترنت می‌شوند در صورتی که مشخصه‌های ناگویی هیجانی و علائم افسردگی بیشتری داشته باشند، به احتمال زیادتری وابسته به اینترنت می‌شوند. با در نظر گرفتن نتایج پژوهش، توجه مضاعف به پیش‌بین‌ها و همایندهای اعتیاد اینترنتی در تدوین مداخلات درمانی پیشنهاد می‌شود.