رابطۀ ادراک بیماری، تجربۀ انگ و همجوشی شناختی با کیّفیت زندگی زنان مبتلا به بیماری مولتیپل اسکلروزیس

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش ادراک بیماری، انگ و همجوشی شناختی در پیش‌بینی کیّفیت زندگی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکروزیس بود. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود، بدین منظور 163 نفر از زنان 3060 ساله مبتلا به مولتیپل اسکروزیس که حداقل 5 سال از تشخیص بیماری‌شان گذشته و دچار معلولیت حرکتی یا حرکتی اسفنکتری بوده و به انجمن دفاع از حقوق معلولان زیر نظر بهزیستی شمیرانات استان تهران مراجعه کرده بودند، به صورت داوطلبانه در پژوهش شرکت کردند. ابزارهای این پژوهش شامل پرسشنامۀ کوتاه‌شده ادراک بیماری، پرسشنامۀ انگ در بیماران مزمن، پرسشنامۀ همجوشی شناختی و پرسشنامۀ کوتاه کیّفیت زندگی بود. داده‌ها با استفاده از همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام تحلیل شد. یافته‌ها نشان داد بین ادراک بیماری، انگ و همجوشی شناختی با کیّفیت زندگی ارتباط معنادار منفی وجود دارد. طبق نتایج رگرسیون متغیرهای ادراک بیماری، انگ و همجوشی شناختیبه ترتیب کیّفیت زندگی را پیش‌بینی می‌کنند. با توجه به نتایج حاصل، بررسی مشکلات روان‌شناختی اجتماعی موثر در وضعیت سلامت این گروه از بیماران در بهبود کیّفیت زندگی و افزایش کارآمدی آن‌ها می‌تواند موثر باشد.