اثربخشی شناخت درمانی گروهی مبتنی بر ذهن‌آگاهی بر افکار خودآیند منفی، پرخاشگری و نگرش‌های ناکارآمد دانش‌آموزان پرخاشگر

پژوهش حاضر به‌منظور اثربخشی شناخت درمانی گروهی مبتنی بر ذهن‌آگاهی بر افکار خودآیند منفی، پرخاشگری و نگرش‌های ناکارآمد دانش‌آموزان پرخاشگر انجام شد. این پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی و با طرح پیش‌آزمونپس‌آزمون با گروه کنترل بود. با استفاده از پرسشنامه‌های افکار خودآیند کندال و هولون، نگرش‌های ناکارآمد ویسمن و بک و پرخاشگری اهواز 30 نفر از دانش‌آموزان پرخاشگر که افکار خودآیند منفی، پرخاشگری و نگرش‌های ناکارآمد بالایی داشتند، به‌طور تصادفی ساده انتخاب و به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل(15نفر در هر گروه) جایگزین شدند. گروه آزمایشی 8 جلسه شناخت درمانی مبتنی بر ذهن‌آگاهی را بر اساس بستۀ آموزشی سگال و همکاران دریافت کرد و گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. پس از اجرای شناخت درمانی مبتنی بر ذهن‌آگاهی مجدداً افکار خودآیند منفی، پرخاشگری و نگرش‌های ناکارآمد اعضای هر دو گروه اندازه‌گیری شد. از تحلیل کوواریانس چندمتغیری (مانکوا) برای تحلیل داده‌ها استفاده شد. مقادیر محاسبه شده برای متغیرهای افکار خودآیند منفی، پرخاشگری و نگرش‌های ناکارآمد تفاوت معنادار را نشان داد. به طور کلی یافته‌های این پژوهش حاکی از آن است، روش شناخت درمانی مبتنی بر ذهن‌آگاهی را می‌توان مداخله‌ای موثر در کاهش افکار خودآیند منفی، پرخاشگری و نگرش‌های ناکارآمد دانش‌آموزان پرخاشگر به حساب آورد.