اثربخشی درمان های مثبت نگر و شناختیرفتاری بر بهزیستی روانشناختی دانش آموزان کمال گرا

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان‌های مثبت‌نگر و شناختیرفتاری بر بهزیستی روان‌شناختی دانش‌آموزان کمال‌گرا است. این پژوهش شبه آزمایشی، با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون و گروه کنترل انجام شد. جامعۀ آماری این پژوهش دانش‌آموزان دختر کمال‌گرای مدارس متوسطه شهر رشت در سال1395 بودند. نمونۀ پژوهش 69 دانش‌آموز دختر کمال‌گرا بود که به صورت تصادفی به سه گروه (دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل) گمارده شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها، از مقیاس کمال‌گرایی بالینی استوبر و فرم کوتاه پرسشنامۀ بهزیستی ریف استفاده شد. برای گروه‌های آزمایش، درمان‌های مثبت‌نگر و شناختیرفتاری در 10 جلسه 90 دقیقه‌ای برگزار شد. در حالی که گروه کنترل مداخله‌ای را دریافت نکرد. نتایج آنکوا نشان داد درمان‌های مثبت‌نگر و شناختیرفتاری، بهزیستی روان‌شناختی دانش‌آموزان کمال‌گرا را افزایش می‌دهند. نتایج آنوا نیز نشان داد که درمان‌های مثبت‌نگر و شناختیرفتاری کمال‌گرایی بالینی دانش‌آموزان را کاهش می‌دهد، اما بین اثربخشی دو درمان در افزایش بهزیستی روان‌شناختی و کمال‌گرایی بالینی تفاوتی به‌دست نیامد. این یافته‌ها بیان می‌کند که رویکرد مثبت‌نگر به عنوان درمان جدیدتر به‌اندازۀ درمان شناختیرفتاری در ارتقاء بهزیستی روان‌شناختی موثر است و می‌توان از آن به عنوان درمان جایگزین استفاده کرد.

The effectiveness of positive and cognitivebehavioral therapies on psychological wellbeing of perfectionist students

TThe aim of the study was to investigate the effectiveness of positive and cognitivebehavioral therapies on psychological wellbeing of perfectionist students. This was quasiexperimental study with pre/ posttest design and control group. The statistical population consisted of girls students with perfectionist in 2017 of Rasht city. The sample consisted of 69 perfectionist students that assigned in 3 groups (2 experimental groups and 1 control groups). The instruments were used Stober,s Clinical Perfectionisim Scale and Short Form of Reff,s Psychological well being Questionnaire. The positive therapy and cognitivebehavioral therapy were applied to the experimental groups in 10 weekly sessions of 90 minutes each, whereas control groups have on intervention. The results of ANCOVA showed positive therapy and cognitivebehavioral therapy can increse psychological well being. The results of ANOVA showed positive therapy and cognitivebehavioral therapy can decrese clinical perfectionism in students. There were no significant differenc between psychological wellbeing and clinical perfectionism in the positive therapy and cognitivebehavioral therapy. The findings indicated that positive therapy as new therapeutic area to the extent of psychology, is effective as much as cognitivebehavioral therapy, and can be used as an alternative treatment.