پیش‌بینی عملکرد‌ جنسی براساس سبک‌های دلبستگی، تمایزیافتگی خود و تحصیلات در دانشجویان زن متاهل شهر اهواز

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین سبک‌های دلبستگی، تمایزیافتگی خود و تحصیلات با عملکرد جنسی صورت گرفت. روش پژوهش از نوع توصیفی همبستگی بود. جامعه‌ی آماری کلیه‌ی دانشجویان زن متاهل دانشگاه‌های شهر اهواز بود. نمونه 177 نفر از دانشجویان شهر اهواز بودند که به روش در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای استفاده شده، پرسشنامه شاخص عملکرد جنسی زنان، پرسشنامه‌ی شیوه‌های رفتاری و پرسشنامه تمایزیافتگی خود بودند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون انجام شد. نتایج نشان داد که بین سبک دلبستگی ناایمن با عملکرد جنسی رابطه مثبت معنادار، بین سبک دلبستگی ایمن با عملکرد جنسی رابطه منفی معنادار، بین تمایزیافتگی خود با عملکرد جنسی رابطه منفی معنادار و هم‌چنین بین تحصیلات با عملکرد جنسی رابطه مثبت معنادار وجود داشت. نتایج تحلیل رگرسیون با استفاده از روش گام به گام نشان داد که متغیرهای پیش‌بین توانستد عملکرد جنسی را پیش‌بینی کنند. این نتایج نشان داد که سبک‌های دلبستگی، تمایزیافتگی خود و تحصیلات بر عملکرد جنسی نقش موثری داشت. این یافته‌ها از نیاز به تمرکز بر عوامل رابطه‌ای و روانی در تجربه زنان از رابطه جنسی حمایت کرد. لذا توجه به این متغیرها در برنامه‌های پیشگیری، آسیب شناسی و خدمات مشاوره‌ای و درمانی ضروری است.