تبیین همگرایی و واگرایی رادیکالیسم و پراگماتیسم در اخلاق شهرسازی

زمینه: گذر از وضعیت پارادوکسیکال حاکم بر نظریه‌های شهرسازی معاصر و دستیابی به چارچوبی همگن‌تر در مواجهه با مفهوم اخلاق در شهرسازی، موضوعی آکادمیک و جهانی است. سوال این پژوهش، به طور خاص آن است که در چه سطوحی از نظر اخلاقی در شهرسازی، بین دو نظریه پراگماتیسم که بر مصلحت استوار است و رادیکالیسم که به نفی مصالحه رای می‌دهد، امکان همگرایی و یا واگرایی وجود داشته و این وضعیت چگونه می‌تواند در حل مسائل اخلاقی در شهرسازی، راهنمای شهرسازان باشد. روش: پژوهش حاضر با رویکرد مرور سیستماتیک براساس «موارد ترجیحی در گزارش‌دهی مرورهای سیستماتیک و فراتحلیل در زمینه اخلاق» انجام شده‌است که در آن، روش تحلیل محتوای اسنادی مبتنی بر منطق دیالکتیک (قیاسی-استقرایی) برای پژوهش‌های مروری اخلاق استفاده می‌شود. منابع اصلی این روش، 41 مقاله در دو حوزه اخلاق پراگماتیسم و رادیکالیسم در شهرسازی است. یافته‌ها: نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که رابطه بین رادیکالیسم و پراگماتیسم، پیچیده‌تر از واگرایی کامل است و سطوح ممکنی از همگرایی اخلاقی در فضاهای میانی این دو رویکرد وجود دارد. میزان این سطوح، بسته به این دارد که چه مضمونی از تحلیل اخلاقی و چه نظریه رادیکالی مورد مقایسه قرار گیرد.نتیجه‌گیری: زمینه‌های همگرایی اخلاقی پراگماتیسم و رادیکالیسم در شهرسازی را می‌توان شامل خودسازمان‌دهی، موازنه قدرت و به‌هم‌پیوستگی دانست که در آن، رادیکالیسم زمینه‌های گسست از وضع موجود را طرح می‌کند و پراگماتیسم، فاصله میانی وضع موجود و اهداف رادیکال را تبدیل به طیفی از اصلاحات تدریجی می‌نماید.

the convergence and divergence of radicalism and pragmatism in the ethics of urban planning

background: addressing the ethical dimensions of urban planning within the context of contemporary planning theories presents a critical academic and global challenge. this study investigates the potential convergence or divergence in ethical perspectives between pragmatism and radicalism, where the former emphasizes compromise, while the latter rejects it. the objective is to provide guidance for urban planners in navigating ethical challenges.method: the research was conducted with a systematic review approach using the guidelines of prisma-ethics, in which document content analysis based on dialectical logic (deductive-inductive) is used for ethics review research. the main sources of this method are 41 articles in two areas of pragmatic and radical ethics in urban planning.results: the results of this research show that the relationship between radicalism and pragmatism is more complicated than complete divergence. in fact, there are possible levels of ethical convergence in the intermediate spaces of these two approaches. the amount of these levels depends on which theme of ethical analysis and which radical theory is compared.conclusion: the areas of ethical convergence of pragmatism and radicalism in urban planning can be named self-organization, balance of power, and coherence, in which radicalism proposes the grounds for rejecting the status quo, and pragmatism transforms the middle distance between the status quo and radical goals into a range of gradual reforms.