رشد اخلاقی کودکان؛ اولویت نظام آموزشی (با تاکید بر کارکرد نفی خشونت مذهبی در پرتو تربیت فلسفی)

زمینه: رشد اخلاقی فراگیران از اولویت های نظام آموزش وپرورش ایران است. یکی ازکارکردهای مهم تعلیم و تربیت اخلاقی، نفی خشونت مذهبی است. هدف از پژوهش حاضر، نشان دادن ظرفیت آموزش فلسفی به کودکان در رشد اخلاقی آنها، و کارایی آن در توسعه صلح و نفی خشونت مذهبی است. روش این تحقیق، کیفی بوده و با روش توصیفی-تحلیلی و سبک مساله محور با تکیه بر داده‌های معتبر به رشتۀ تحریر درآمده است. ضمن تجزیه و تحلیل مدل آموزش فلسفی، به استنباط اصول، اهداف و روش های آن به نحو مختصر می پردازد. سپس تاثیر این برنامه آموزشی را در بهبود رفتارهای صلح آمیز کودکان و تقویت مهارت های ارتباطی آنها با دیگران به منظور کاهش خشونت بررسی می کند.نتیجه گیری: پژوهش های میدانی نشان داده است که ناکامی در خود-ابرازگری، ناتوانی در خود-کنترلی و خویشتن داری، پایپند بودن سطح آستانه تحمل، تحمیل عقاید رادیکال و انحصارگرایانه، جزم اندیشی، و فقدان کفایت در قوه استدلال، از مهمترین علل خشونت مذهبی در کودکان است. بنابراین باید یکی از رسالت های ضروری نظام تعلیم و تربیت، ایجاد فضایی دوستانه و ایمن باشد که درآن، امکانی برای بروز زمینه ها و علل خشونت وجود نداشته باشد. نتایج نشان می دهد که مدل آموزش فلسفی ازطریق تقویت مهارت هایی نظیر آزاداندیشی وتفکر انتقادی-استدلالی، القاء تفکر ورفتار همدلانه به منظور ارتقاء فرهنگ مدارا، آموزش تفکر مراقبتی ومسئولانه، آموزش نگاه زیبایی شناسانه به هستی که منجر به عشق همزمان به خدا ومردم می شود، می تواند روابط آنها را با همنوعان دریک فضای همدلانه توام با خردورزی بهبود بخشد، و درنتیجه، منجر به کاهش تَنِش و خشونت مذهبی گردد.

moral development of children; the priority of the pedagogy system (with emphasis on the function of denial of religious violence in the light of philosophical education)

background: moral development of learners is one of the priorities of the iranian education system. one of the important functions of moral education is the negation of religious violence. the purpose of the present study is to show the capacity of philosophical education for children in their moral development, and its effectiveness in developing peace and negating religious violence. the method of this research is qualitative and has been written with a descriptive-analytical method and a problem-oriented style, relying on reliable data. while analyzing the philosophical education model, it briefly deduces its principles, goals, and methods. then, it examines the effect of this educational program in improving children’s peaceful behaviors and strengthening their communication skills with others in order to reduce violence.conclusion: field research has shown that failure in self-expression, inability in self-control and self-restraint, low tolerance threshold, imposition of radical and exclusive beliefs, dogmatism, and lack of sufficient reasoning power are among the most important causes of religious violence in children. therefore, one of the essential missions of the education system should be to create a friendly and safe environment in which there is no possibility for the emergence of grounds and causes of violence. the results show that the philosophical education model, by strengthening skills such as freethinking and critical-argumentative thinking, inducing empathetic thinking and behavior in order to promote a culture of tolerance, teaching caring and responsible thinking, teaching an aesthetic view of existence that leads to simultaneous love for god and people, can improve their relationships with their fellow human beings in an empathetic environment combined with rationality, and as a result, lead to a reduction in religious tension and violence.