فراروایت طبقاتی و گفتمان کارگریِ فروپاشیده در دوره جمهوری اسلامی: امکان بازیابی آن با افزایش آگاهی اخلاقی و عدالت جویی

زمینه: پس از انقلاب اسلامی نگاه‌ حکومت به طبقه کارگر و نقش موثر آن‌ها در پیروزی انقلاب تغییر نمود. بررسی چگونگی تحلیل و غرق شدن گفتمان طبقاتیِ کارگری در گفتمان جمهوری اسلامی و راه‌های برون‌رفت، مفصل‌بندی و بازسازی مجدد گفتمان کارگری از اهداف اصلی این پژوهش است. مساله اینجاست که چگونه جمهوری اسلامی با مفصل‌بندی عناصر گفتمانی مختلف «زبانی»، «شعارها»، «سخنرانی‌ها»، «ارعاب»، «سرکوب» در جهت شکل‌گیری صورت‌بندی- هژمونیک خود بهر برداری نموده است. سوال پژوهش: «آیا گفتمان جمهوری اسلامی باعث فروپاشی گفتمان کارگری گردیده است؟»نتیجه گیری: در این پژوهش با تکیه‌بر نظریه گفتمان لاکلائو و موفه، از «ضدیت» به‌عنوان ابزار تحلیلی جهت بررسی چگونگی تلاش گفتمان جمهوری اسلامی درراه غیریت سازی از گفتمان کارگری استفاده می‌شود. بر اساس نتایج مطالعه مشخص شد گفتمان جمهوری اسلامی پس از انقلاب سعی در از بین بردن اتحاد گفتمان کارگری داشته و تا حدودی نیز موفق به این کارشده است اما افزایش آگاهی اخلاقی، عدالت جویی، تغییر تفکر طبقاتی و شناخت طبقات از نیازهای همسان، امکان ائتلاف گفتمانی را میسر ساخته است. دست آورد پژوهش تائید مفهوم غیریت سازی گفتمان جمهوری اسلامی از گفتمان کارگری و فروپاشی آن است

the class metanarrative and the collapsing labor discourse in the period of the islamic republic:the possibility of recovering it by increasing moral awareness and seeking justice

background: after the islamic revolution, the government’s view of the working class and their effective role in the victory of the revolution changed. analyzing and submerging the labor class discourse in the discourse of the islamic republic and the ways out, articulation and reconstruction of the labor discourse is one of the main goals of this research. the issue here is how the islamic republic, by articulating various discursive elements, has used language, slogans, speeches, intimidation, repression in order to form its hegemonic formation. research question: has the discourse of the islamic republic caused the collapse of the labor discourse?conclusion: in this research, relying on the discourse theory of laclau and mouffe, opposition is used as an analytical tool to examine how the discourse of the islamic republic tries to alienate the labor discourse. based on the results of the study, it was found that the discourse of the islamic republic after the revolution tried to destroy the unity of the labor discourse and it succeeded to some extent in doing so, but the increase in moral awareness, the search for justice, the change of class thinking and the recognition of the needs of the classes, the possibility of coalition it has made a discourse possible. the achievement of the research is to confirm the concept of alienating the discourse of the islamic republic from the labor discourse and its collapse