سنجش سواد زیست‌محیطی و رابطه آن با اخلاق زیست‌محیطی

زمینه: توجه به سواد و اخلاق زیست‌محیطی در کشاورزی نقش تعیین‌کننده در حفاظت از طبیعت و منابع تولید دارد. در صورت عدم برخورداری کشاورزان از سواد زیست‌محیطی، انتظار می رود صدمات جبران‌ناپذیری به محیط زیست وارد شود. پژوهش حاضر با هدف سنجش سواد زیست‌محیطی و رابطه آن با اخلاق زیست‌محیطی در بین کشاورزان شهرستان تربت‌حیدریه انجام‌شد.روش: روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل تمامی 3000 کشاورز بخش مرکزی شهرستان تربت‌حیدریه بودند که تعداد 250 نفر از آنان با استفاده از فرمول کوکران و به روش نمونه‌گیری تصادفی چندمرحله‌ای انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات پرسشنامه بود. اطلاعات بدست آمده با نرم افزار spss19 توسط آماره های توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین، انحراف معیار و همبستگی) و استنباطی (رگرسیون) مورد تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: نتایج تحقیق نشان داد دانش، رفتار، نگرش و اخلاق زیست محیطی پاسخگویان در وضعیت مطلوب قرار دارد. همچنین بین سواد زیست‌محیطی و هر یک از مولفه‌های آن یعنی دانش، نگرش و رفتار و اخلاق زیست‌محیطی رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد. همچنین دانش زیست محیطی حدود 12 درصد، نگرش زیست محیطی 21 درصد و رفتار زیست محیطی 33 درصد توانایی پیش بینی اخلاق زیست محیطی را دارند.نتیجه‌گیری: بین سواد زیست‌محیطی کشاورزان و هر یک از مولفه‌های آن یعنی دانش، نگرش و رفتار و اخلاق زیست‌محیطی آنان رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد، در نتیجه برای بهبود و ارتقای اخلاق زیست محیطی کشاورزان، توجه به افزایش سطح دانش، بهبود نگرش و تقویت رفتار زیست محیطی آنان از طریق آموزش و در نظر گرفتن مشوق ها و انگیزه های مناسب، ضروری است.

Assessing Environmental Literacy and its Relationship with Environmental Ethics

Background: Attention to environmental literacy and ethics in agriculture has a decisive role in nature conservation and production resources. If farmers do not have environmental literacy, irreparable damage to the environment is expected. The purpose of this study was to evaluate environmental literacy and its relationship with environmental ethics among farmers in TorbateHeydariyeh.Method: This research is a descriptive correlational study. The statistical population consisted of all 3000 farmers in the central part of TorbateHeydariyeh city, 250 of whom were selected using Cochran formula by multistage random sampling. Questionnaire was used for data collection. Data were analyzed by descriptive statistics (frequency, percentage, mean, standard deviation and correlation) and inferential statistics (regression), using SPSS19 software.Results: The results showed that the knowledge, behavior, attitude and environmental ethics of the respondents were in a desirable condition. There is also a positive and significant relationship between environmental literacy and each of its components, namely knowledge, attitude and behavior and environmental ethics. Also, environmental knowledge about 12%, environmental attitude 21% and environmental behavior 33% have the ability to predict environmental ethics.Conclusion: There is a positive and significant relationship between farmers #39; environmental literacy and each of its components ie their knowledge, attitude and behavior and environmental ethics, consequently, it is necessary to improve and enhance farmers #39; environmental ethics by increasing their knowledge level, improving their attitude and enhancing their environmental behavior through education and considering appropriate incentives and incentives.