نقش میانجی عزت نفس در رابطه بین هوش اخلاقی و عملکرد شغلی

زمینه: در یک سازمان، همیشه هوش اخلاقی، عزت نفس و عملکرد شغلی با هم انطباق پذیری خاصی داشته و با یکدیگر ارتباط معنایی داشته اند. بنابراین هدف تحقیق حاضر بررسی نقش میانجی عزت نفس در رابطه بین هوش اخلاقی وعملکرد شغلی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی اردبیل می باشد. روش: روش پژوهش بر مبنای هدف از نوع کاربردی، از حیث گردآوری داده ها ازنوع توصیفیهمبستگی و از نظر نوع داده های جمع آوری شده از نوع کمی می باشد. جامعه آماری این تحقیق، کارکنان دانشگاه علوم پزشکی اردبیل می باشد که از طریق جدول مورگان تعداد 201 نفر برای نمونه آماری انتخاب شدند. روش نمونه گیری به صورت تصادفی می باشد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه و برای تحلیل داده ها از روش مدل سازی معادلات ساختاری با رویکرد روش حداقل مربعات جزئی (plssem) و نرم افزار (smartpls) ورژن 21 استفاده شده است.یافته‌ها: مقاله حاضر دارای چهار فرضیه می باشد و نتایج حاصل از یافته های تحقیق تمامی فرضیه ها را تایید می کند. مقادیر ضرایب استاندارد نشان می دهد که درحدود 44 درصد از تغییرات متغیر عزت نفس توسط هوش اخلاقی تبیین می شود. همچنین 26درصد از تغییرات متغیر عملکرد شغلی نیز توسط هوش اخلاقی تبیین می شود. همچنین 25 در صد از تغیرات عملکرد شغلی توسط عزت نفس انجام می شود و نیز هوش اخلاقی 11 درصد تغیرات عملکرد شغلی را از طریق عزت نفس بر عملکرد شغلی تبین می کند.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که هوش اخلاقی بر عزت نفس و عملکرد و هم چنین عزت نفس بر عملکرد شغلی ارتباط معنادار دارد. همچنین عزت نفس رابطه بین هوش اخلاقی و عملکرد شغلی را تحت تاثیر قرار می دهد.

Mediating Role of Self-Esteem in the Relationship between Ethical Intelligence & Job Performance

Background: In an organization, ethical intelligence, selfesteem and job performance have always been adaptive and have a meaningful relationship with each other. Therefore, the purpose of this study was to investigate the role of mediator of selfesteem in the relationship between ethical intelligence and job performance of Ardabil University of Medical Sciences.Method: The research method based on the purpose of the applied type is descriptivecorrelational and in terms of data type collected quantitatively. The statistical population of this research is the staff of Ardabil University of medical sciences. The Morgan Table number of 201 people was selected for statistical sample. The data gathering tool was a questionnaire and for data analysis, Structural Equation Modeling (SEM) and semileast squares (PLSSEM) and software (SMARTPLS) version 21 were used.Results: The present paper has four hypotheses and the results of the research findings confirm all the hypotheses. The values of standard coefficients show that about 44 percent of changes in selfesteem variables are explained by moral intelligence. Also, 26% of changes in the variables of job performance are also explained by moral intelligence. Also, 25 percent of the changes in job performance are done by selfesteem, and ethical intelligence also accounts for 11 percent of the changes in job performance through selfesteem for job performance.Conclusion: The results showed that moral intelligence has a significant relationship with selfesteem and performance as well as selfesteem on job performance. Selfesteem also affects the relationship between ethical intelligence and job performance.