رابطه بین مشارکت و انطباق‌پذیری سازمانی با اثربخشی سازمانی: نقش میانجی اخلاق سازمانی

زمینه: امروزه، با پیچیده‌تر شدن سازمان‌ها و نگرش‌های جدید نسبت به توانمندی‌های کارکنان، نقش انطباق پذیری و مشارکت سازمانی در افزایش بهره‌وری و اثربخشی سازمان، آشکار شده است، و با توجه به اهمیت احساسات مثبت در ارتقاء سازمانها، مدیران باید در ایجاد جو کاری اخلاقی و مشارکت کارکنان، توجه بیشتری نمایند. پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه بین مشارکت و انطباق پذیری سازمانی با اثربخشی سازمانی با توجه به نقش میانجی اخلاق سازمانی است. روش: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است، جامعه آماری در این تحقیق کلیه کارکنان و اعضای هیات علمی دانشگاه ولیعصر(عج) رفسنجان 270 نفر بودند که نمونه تحقیق 159 نفراز این افراد، با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گرد آوری داده‌ها: چهار پرسشنامه مشارکت سازمانی، انطباق‌پذیری سازمانی، اخلاق سازمانی و اثربخشی سازمانی می‌باشند. برای تحلیل داده ‌ ‌ها از نرم‌افزارspss جهت تعیین ضریب همبستگی اسپیرمن و تحلیل نقش متغیر میانجی استفاده شد . یافته‌ها: نتایج پژوهش حاکی از وجود رابطه مثبت و معنی‌دار بین مشارکت سازمانی و انطباق‌پذیری سازمانی با اثربخشی سازمانی و اخلاق سازمانی می‌باشد، نقش میانجی اخلاق سازمانی در رابطه بین مشارکت و انطباق‌پذیری سازمانی با اثربخشی سازمانی معنی‌دار است. نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش حاکی از آن است،که مشارکت سازمانی و انطباق‌پذیری سازمانی و اخلاق سازمانی عوامل پیش بینی‌ کننده خوبی برای اثربخشی سازمانی می‌باشند و بایستی زمینه‌های تقویت آنها را در سازمان فراهم کرد.