رابطه حقوق مالکیت بر مخاطرات اخلاقی

زمینه: تضمین حقوق مالکیت، آزادی جریان‌های اقتصادی و اخلاق مداری را افزایش می‌دهد و مانع بروز مخاطرات اخلاقی در جامعه می‌ شود. به منظور رسیدن به توسعه، لزوم توجه به احیا و آماده سازی بسترهای لازم اعم از نظام قضایی و اقتصادی برای احقاق حق که از نبود اخلاق اقتصادی سرچشمه می‌گیرد احساس می‌شود. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین مخاطرات اخلاقی و حقوق مالکیت است. روش: روش پژوهش حاضر، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری مورد بررسی شامل تمام کشورهای دارای رتبه‌بندی حقوق مالکیت است که به‌عنوان نمونه کشور ایران طی دوره 1395-1387 از طریق نمونه‌گیری غیرتصادفی هدفدار انتخاب شده است. ابزار اندازه‌گیری، چک لیست‌های پر شده به‌وسیله داده‌های سازمان حقوق مالکیت بین‌المللی و موسسه بین‌المللی شفافیت هستند. جهت آزمون از سه روش لونبرگ مارکاردت، شبکه‌های بیزی و گرادیان مزدوج و تحلیل شبکه عصبی پرسپترون و هوش مصنوعی استفاده شده است. یافته‌ها: برازش مدل تحقیق که نشان دهنده رابطه بین مخاطرات اخلاقی و حقوق مالکیت است مورد تایید قرار گرفت. همچنین با استفاده از آنالیز حساسیت مشخص شد حقوق مالکیت فکری، محیط حقوقی و سیاسی و حقوق مالکیت فیزیکی به‌ترتیب بیشترین تاثیر را بر مخاطرات اخلاقی دارند. نتیجه‌گیری: زمانی حقوق مالکیت تضمین می‌شود که چارچوبی در جامعه ایجاد گردد که مالکیت افراد را تضمین کند. در این شرایط هر عاملی که از لحاظ نظری باعث شود تا حق مالکیت افراد نقض شود، می‌تواند ناقض حقوق مالکیت قلمداد شود و باعث بروز مخاطرات اخلاقی گردد و ریسک‌‌پذیری را در جامعه افزایش دهد.