رابطه هوش اخلاقی با بالندگی سازمانی؛ نقش میانجی‌گری هوش سازمانی

زمینه: یکی از الزاماتی که برای سازمان‌ها حیاتی به نظر می‌رسد بالندگی سازمانی است که این مهم می‌تواند در پرتو هوش اخلاقی و هوش سازمانی توسعه یابد. با درک این مساله پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه هوش اخلاقی با بالندگی سازمانی نقش میانجی‌گری هوش سازمانی انجام شده است. روش: روش پژوهش توصیفی همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان اداره کل آموزش و پرورش استان کردستان می‌باشد که از میان آنان190 نفر متناسب با حجم نمونه و به‌شیوه نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌های پژوهش از سه پرسشنامه هوش سازمانی، هوش اخلاقی و بالندگی سازمانی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل یافته‌ها در سطح استنباطی از ضریب همبستگی پیرسون و برای تعیین نقش میانجی هوش سازمانی در ارتباط هوش اخلاقی و بالندگی سازمانی از مدل‌یابی معادلات ساختاری براساس نرم‌افزار آماری amos استفاده شد. یافته‌ها: نتایج معادلات ساختاری نشان داد که: بین هوش اخلاقی با هوش سازمانی (0.27) رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. رابطه این متغیر با بالندگی سازمانی نیز (0.25) مثبت و معنی‌دار است. رابطه بین هوش سازمانی با بالندگی سازمانی (0.21) مثبت و معنی‌دار می‌باشد. همچنین رابطه بین هوش اخلاقی با بالندگی سازمانی با نقش میانجی هوش سازمانی(0.53) معنی‌دار می‌باشد. نتیجه‌گیری: سازمان‌ها برای افزایش بالندگی سازمانی باید به هوش اخلاقی و هوش سازمانی کارکنان توجه نمایند.