راهکارهای ارتقای ابعاد اخلاقی در نظام ارزیابی عملکرد کارکنان

زمینه: ازجمله عواملی که منجر به بهره‌وری ضعیف سازمان می‌شود نبود نظام ارزیابی عملکرد مطلوب کارکنان است. تبعیض و بی‌عدالتی در سازمان به‌خصوص در امر ارزیابی عملکرد کارکنان بیشتر نمود پیدا می‌کند که بی‌انگیزگی و ناسازگاری کارکنان را به همراه خواهد داشت. در این مقاله نسبت به خطاهای عمدی و غیرعمدی نظام ارزیابی عملکرد کارکنان که اخلاق را زیر سوال می‌برد شناخت حاصل می‌ شود و هدف اصلی دستیابی به راهکارهای مناسب برای مقابله با آنها می‌باشد. روش: پژوهش حاضر کاربردی توصیفی است و به روش کیفی و کمی انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش خبرگان حوزه ارزیابی عملکرد کارکنان از 5 سازمان دولتی هستند که 12 نمونه به روش هدفمند (گلوله برفی) از بین ایشان انتخاب شده است و ابزار و روش گردآوری داده‌های پژوهش مصاحبه و پرسش‌نامه است. به‌منظور تجزیه و تحلیل آماری از تکنیک دلفی فازی استفاده شده است. یافته‌ها: بعد از مصاحبه با خبرگان و استخراج اولیه راهکارهای ارتقای ابعاد اخلاقی در نظام ارزیابی عملکرد کارکنان، تکنیک دلفی فازی اجرا شد که از بین 23 راهکار اولیه استحصال شده 12 راهکار ارتقای ابعاد اخلاقی در نظام ارزیابی عملکرد کارکنان (از نظر خبرگان) نهایی شد. از این بین مباحثی مانند مشارکت تمام کارکنان در طراحی نظام ارزیابی عملکرد، آموزش و رشد دانش ارزیابان و مکانیزم‌های برخورد با عملکرد ضعیف کارکنان بیشترین امتیاز را کسب کردند. نتیجه‌گیری: ابعاد اخلاقی در نظام ارزیابی عملکرد کارکنان باید براساس ذینفعان آن نظام بررسی شود تا بدین‌وسیله راهکارهایی برای ارتقای ابعاد اخلاقی شناسایی و اجرا شود.