پیش‌بینی‌کننده‌های نگرش نوجوانان به رفتار خرابکارانه: نقش مولفه‌های ازخودبیگانگی روانی و کیفیت دلبستگی

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه ازخودبیگانگی روانی و کیفیت دلبستگی با نگرش به رفتارهای خرابکارانه در دانش­آموزان دبیرستانی انجام شد. روش پژوهش، توصیفی از نوعِ همبستگی و شرکت­کنندگان شامل 320 دانش­آموز (176 دختر و 144 پسر) پایه سوم دبیرستان بودند که به روش نمونه­گیری خوشه­ای چندمرحله­ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه ازخودبیگانگی روانی ملوین سیمن‌ (1959)، پرسشنامه رفتار خرابکارانه و سیاهه دلبستگی به والدین و همسالان آرمسدن و گرینبرگ (1987) بود. نتایج نشان داد که مولفه­های اعتماد و ارتباط با والدین و همسالان رابطه منفی و مولفه بیگانگی از والدین و همسالان و هر پنج مولفه ازخودبیگانگی روانی رابطه­ای مثبت با نگرش به رفتارهای خرابکارانه داشتند. تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که متغیرهای احساس ازخودبیگانگی روانی، اعتماد به پدر، اعتماد به همسال، ارتباط با همسال و ارتباط با مادر توانستند واریانس نگرش به رفتار خرابکارانه را به­طور معنی­داری پیش­بینی کنند (87/0r2=). با توجه به نتایج حاضر، توجه به روابط دلبستگی برای مشاوران و خانواده­درمانگران در مواجهه با نوجوانان توصیه می­شود