نقش سطوح LVEF در کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در بیماران مبتلا به CAD: نقش میانجی ادراکات بیماری و عواطف مثبت/منفی

هدف پژوهش حاضر تبیین نقش lvef، ادراکات بیماری و عواطف مثبت و منفی در کیفیت زندگی مرتبط با سلامت (hrqol) بیماران cad و طراحی یک مدل مفروض بر اساس این متغیرها‌بود. در یک بررسی توصیفی-همبستگی، 270 بیمار مبتلا به cad از بیمارستان مرکز قلب تهران به روش نمونه گیری‌ در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از فرم کوتاه پرسشنامه ادراک بیماری (brief ipq)، فرم کوتاه مقیاس بین‌المللی عاطفه مثبت منفی (i-panas-sf) و پرسشنامه آنژین سیاتل (saq) استفاده شد. همچنین، دستگاه اکوکاردیوگرافی برای به دست آوردن lvef مورد استفاده قرار گرفت. شاخص های برازندگی و نتایج معادلات ساختاری از مدل مفروض در خصوص اثرات lvef، ادراکات بیماری و عواطف مثبت و منفی بر کیفیت زندگی مرتبط با سلامت بیماران cad حمایت کرد و نشان داد که این مدل از برازش مطلوب برخوردار است. اثر مستقیم lvef بر کیفیت زندگی مرتبط با سلامت نیرومندتر از اثر غیرمستقیم آن از طریق ادراک بیماری است. همچنین اثر مستقیم و غیرمستقیم آن از طریق عواطف مثبت و منفی بر کیفیت زندگی مرتبط با سلامت معنی دار نیست. این یافته ها نقش اساسی lvef، ادراکات بیماری و عواطف مثبت و منفی در کیفیت زندگی مرتبط با سلامت بیماران cad را نشان داد. بنابراین، لازم است مداخلاتی جهت افزایش سطوح lvef و مداخلات متمرکز بر ادراکات بیماری و عواطف مثبت برای این بیماران تدارک دیده شود.