اثربخشی برنامه آموزش کفایت اجتماعی بر هوش هیجانی، ابراز وجود و خودکارآمدی دانش ‌آموزان دیرآموز

دانش‌ آموزان دیرآموز اغلب در شکاف آموزش و پرورش عادی و ویژه قرار می‌گیرند و فراموش می‌شوند، در حالی‌که بررسی ویژگی های روان‌شناختی این گروه از دانش‌آموزان از ضروریات است. پژوهش حاضر با هدف سنجش تاثیر برنامه آموزش کفایت اجتماعی بر هوش هیجانی، ابراز وجود و خودکارآمدی دانش‌آموزان دیرآموز انجام شد. روش پژوهش نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش‌آموزان دیرآموز پسر پایه نهم شهر اهواز در سال تحصیلی 1401 1402 بود. تعداد 50 نفر از این دانش‌آموزان به‌شیوه نمونه‌گیری تصادفی منظم انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش به مدت 10 جلسه تحت مداخله برنامه کفایت اجتماعی قرار گرفت. جهت اندازه‌گیری هوش هیجانی از آزمون هوش هیجانی گلمن (1998)، برای سنجش ابراز وجود گمبریل و ریچی (1975) با پایایی 0/88و به‌منظور ارزیابی خودکارآمدی از پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر و مادوکس (1982) با پایایی 0/79 استفاده گردید. نتیجه آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره نشان داد که هوش هیجانی گروه‌های پژوهش در پس‌آزمون با یکدیگر تفاوت معناداری ندارند. اما ابراز وجود و خودکارآمدی گروه آزمایش نسبت به گواه بعد از مداخله افزایش یافته است و دو گروه با یکدیگر تفاوت معنادار آماری داشتند (p≤0/05). در نتیجه می‌توان از برنامه آموزش کفایت اجتماعی به‌عنوان یک روش مداخله‌ای جهت ارتقاء خودکارآمدی و افزایش ابراز وجود دانش‌آموزان دیرآموز بهره برد تا آنها بتوانند در جامعه به‌عنوان شهروندانی مستقل و کارآمد ظاهر شوند.

the effectiveness of the social competence training program on emotional intelligence, self-expression and self-efficacy of slow- learners

slow learner students are often placed in the gap between normal and special education and are forgotten, while examining the psychological characteristicsthem is essential. the current research was conducted with the aim of measuring the effect of social adequacy program on emotional intelligence, self expression and self efficacy of slow learners. the research method was a semi experimental pre test post test type. the statistical population included all late learning male students of ninth grade in ahvaz city in the academic year of 2022 2023. 50 of these students were selected by systematic random sampling and randomly replaced in two experimental and control groups. the experimental group underwent the intervention of the social adequacy program for 10 sessions. to measure emotional intelligence, golman’s emotional intelligence test (1998) with a reliability of 0.852, to measure from the self expression questionnaire of gamberil, riechi’s self expression questionnaire (1975) with a reliability of 0.88, and to evaluate self efficacy from the scherer, maddox’s general self efficacy questionnaire (1982) was used with a reliability of 0.79. the result of the multivariate covariance analysis test showed that the emotional intelligence of the research groups did not differ significantly from each other in the post test. self expression and self efficacy of the experimental group increased compared to the control group after the intervention, and the two groups had a statistically significant difference (p≤0.05). as a result, the social adequacy training program can be used as an intervention method to improve self efficacy and increase the self expression of late learners so that they can appear in the society as independent and efficient citizens.