کنش تاملی و اعتماد اجتماعی: نقش میانجی بدتنظیمی هیجان

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه‌ای بدتنظیمی هیجان در ارتباط میان کنش تاملی و اعتماد اجتماعی بود. روش: این پژوهش از نوع توصیفی همبستگی بود و جامعۀ آماری آن شامل دانشجویان 20 استان ایران بود. نمونۀ ما متشکل از 441 دانشجو (291 زن، 150 مرد) بود که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان، مجموعه‌ای از پرسش‌نامۀ خودگزارش‌دهی، شامل پرسش‌نامة اعتماد اجتماعی (صفاری‌نیا و شریف، 1392)، پرسش‌نامۀ کنش تاملی (فوناگی و همکاران، 2016) و نسخۀ کوتاه مقیاس دشواری‌ در تنظیم هیجان (کافمن و همکاران، 2016) را تکمیل کردند. تحلیل‌های توصیفی با استفاده از نسخۀ 26 spss و آزمون میانجی‌گری با استفاده از نسخۀ 4.1 process انجام شد. یافته‌ها: تحلیل همبستگی، ارتباط معناداری را بین تمامی متغیرها نشان داد (0/001>p). اثر کلی کنش تاملی بر اعتماد اجتماعی، اثر مستقیم نقص در کنش تاملی بر بدتنظیمی هیجان و اثر مستقیم بدتنظیمی هیجان بر اعتماد اجتماعی معنادار بودند (001.0>p). هنگامی که بدتنظیمی هیجان به‌عنوان میانجی‌گر وارد شد، اثر مستقیم کنش تاملی بر اعتماد اجتماعی معنادار باقی نماند (0/001>p)، درحالی‌که اثر غیرمستقیم به‌واسطة بدتنظیمی هیجان معنا‌دار بود (0/061- تا   0/192- :ci). نتیجه گیری: یافته‌های ما از نقش کنش تاملی معطوف به خود در شکل‌گیری بی‌اعتمادی اجتماعی حمایت می‌کند. ناآگاهی از حالات ذهنی خود به بدتنظیمی درون‌فردی و بین‌فردی هیجانات منجر می‌شود. از سوی دیگر، ممکن است باور به قابل اعتماد نبودن دیگران از فرافکنی احساسات درونی و بدتنظیمی هیجان نشات گیرد.

reflective functioning and social trust: the mediating role of emotion dysregulation

the aim of the current study was to investigate the mediational role of emotion dysregulation in the association between reflective functioning and social trust. method: this study was descriptive correlational and its statistical population included university students across 20 provinces of iran. our sample was composed of 441 university students (291 female, 150 male), who were recruited through convenience sampling. all participants completed a battery of self report measures, including the social trust questionnaire (saffarinia sharif, 1392), reflective functioning questionnaire (fonagy et al., 2016), and difficulties in emotion regulation scale–short form (kaufman et al., 2016). descriptive analyses were conducted using spss v26, and mediation testing was carried out using process macro v4.1. results: correlation analyses demonstrated significant associations between all variables (p<.001). the total effect of reflective functioning on social trust was significant, as well as the direct effect of reflective functioning on emotion dysregulation, and the direct effect of emotion dysregulation on social trust (p<.001). when emotion dysregulation was entered as a mediator, the direct effect of reflective functioning on social trust did not remain significant (p>.01), while the indirect effect mediated by emotion dysregulation was significant (ci: .061 to .192). conclusion: our findings support the role of self focused reflective functioning in the development of social mistrust. unawareness of the mental states of oneself leads to intrapersonal and interpersonal dysregulation of emotions. in turn, belief in the untrustworthiness of others may stem from the projection of internal feelings or emotion dysregulation.