بررسی نقش میانجی ناامیدی در رابطه بین آلکسی تایمیا، تکانشگری، تحمل پریشانی، خودانتقادی با خودجرحی غیرخودکشی در نوجوانان

هدف از پژوهش حاضر بررسی روابط ساختاری آلکسی تایمیا، تکانشگری، تحمل پریشانی و خود انتقادی با خودجرحی در دانش آموزان با میانجیگری ناامیدی بود. پژوهش حاضر از لحاظ هدف جزء پژوهش‌های کاربردی و از لحاظ روش از نوع مطالعات همبستگی است. جامعه‌ی پژوهش را کلیه دانش آموزان دختر و پسر متوسطه اول شهرستان اردبیل در سال 1401 1400 تشکیل دادند که از بین آنها با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای 635 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای این پژوهش شامل مقیاس گزارش خودجرحی کلونسکی و گلن (2009)، مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو 20 (2003)، مقیاس ناامیدی کودکان (1986)، مقیاس تحمل پریشانی سیمونز و گاهر (2005)، مقیاس تکانشگری بارت (1950) و مقیاس سطوح خودانتقادی تامپسون و زوراف (2004) بود. داده ها با استفاده از روش مدل یابی معادلات ساختاری، با استفاده از نرم افزار لیزرل ورژن 8/8 تحلیل شدند. یافته‌ها نشان داد که ضریب استاندارد شده مسیر اثر مستقیم متغیرهای آلکسی تایمیا، تکانشگری و خود انتقادی بر خود جرحی در سطح معنی داری 0/01>p، معنی دار است. همچنین اثرات غیرمستقیم تکانشگری و خودانتقادی بر خودجرحی به واسطه‌ی ناامیدی در سطح معنی داری 0/01>p، معنی دار بود. نظر به اینکه در آلکسی تایمیا، تکانشگری، تحمل پریشانی، خودانتقادی و ناامیدی از عوامل موثر در خودجرحی بدون قصد خودکشی می‌باشند، لذا یافته‌های این پژوهش می‌تواند در پیشگیری از رفتار خودجرحی و طرح‌ریزی برنامه‌های آموزشی و طراحی مداخلات درمانی مورد استفاده قرار گیرد. تا دانش آموزان کمتر در معرض آسیب های حاصل از این رفتار قرارگیرند.

investigating the mediating role of hopelessness in the relationship between alexithymia, impulsivity, distress tolerance, self criticism and non suicidal self injury in adolescents

the aim of this research was to investigating the structural relationships of alexithymia, impulsivity, distress tolerance and self criticism with self injury in students with the mediating role of hopelessness. this research was applicable and in regard to procedure, it was a correlation study. the study community included all male and female students of the high school of ardabil city in 2021 2022, that among them 635 students selected as samples by multi stage cluster sampling method. research questionnaires included: klonsky and glenn's (2009) self injury report scale (2009), toronto alexithymia scale 20 (2003), kazdin's children hopelessness scale (1986), simons & gaher's distress tolerance scale (2005), barrett's impulsivity scale (1950) and thompson and zuroff's levels of self criticism scale (2004).to analyze the research data, the structural equation modeling method was used, which was performed using lisrel 8.8 software.the results showed that the standardized coefficient is the path of direct effects of alexithymia, impulsivity, distress tolerance and self criticism with self injury are significant at 0.01 alpha level (p < 0.01). also, the direct effect of distress tolerance, impulsivity and self criticism with self injury is significant and the direct effect of the hopelessness with self injury is positive and significant. finally, the indirect coefficient related to the alexithymia, impulsivity, distress tolerance and self criticism with self injury by mediating the role of hopelessness were significant at 0.01 alpha level. considering that in alexithymia, impulsivity, distress tolerance, self criticism and hopelessness are effective factors in self injury without non suicidal self injury, therefore, the findings of this research can greatly help prevent this behavior, planning educational treatment programs and treatment designing therapeutic intervention so that students are less exposed to the damage caused by this behavior .