اثربخشی اصلاح سوگیری ‌توجه نسبت به محرک‌ های مرتبط با غذا بر میزان سوگیری‌ توجه و ولع‌ خوردن در افراد رژیم ‌گیرنده

شکست مکرر رژیم غذایی منجر به کاهش عزت نفس، احساس‌گناه و حتی نفرت از خود می‌شود. مطالعات نشان می‌دهند که سوگیری‌توجه به نشانه‌های غذایی ممکن است نقشی اساسی در ایجاد و حفظ رفتارهای ناسازگار در غذا خوردن داشته باشد. در پژوهش حاضر به بررسی اثربخشی اصلاح سوگیری‌توجه نسبت به محرک‌های مرتبط با غذا بر میزان سوگیری‌توجه و ولع‌خوردن در افراد رژیم‌گیرنده پرداخته شد. روش این پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون دو گروهی بود. 30 نفر بر اساس ملاک‌های ورود انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش آموزش اصلاح سوگیری‌توجه را دریافت کردند. برای اندازه‌گیری سوگیری‌توجه و مداخلات از آزمایه‌ی دات‌پروب (مک‌لئود و همکاران،1986) و برای اندازه‌گیری ولع‌خوردن از پرسشنامه‌ی ولع‌خوردن (کیپید-بنیتو، 2000) استفاده شد. نتایج نشان داد که بین دو گروه در سوگیری‌توجه و ولع‌خوردن در پیش‌آزمون و پس‌آزمون تفاوت معنی‌داری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد در ابعاد قصد و برنامه‌ریزی برای خوردن، پیش‌بینی تقویت مثبت، پیش‌بینی رهایی از احساسات منفی، فقدان کنترل‌خوردن، افکار یا اشتغال ذهنی به غذا، هیجان‌های قبل یا حین ولع، و احساس‌گناه ناشی از ولع بین گروه آزمایش و گروه کنترل تفاوت معنی‌داری وجود دارد (0/05>p).

the effectiveness of attentional bias modification food-related stimuli and food craving in dieters

repeated diet failure leading to lowered self-esteem, a sense of guilt and even self-hatred. studies have suggested that attentional biases for food cues may play an essential role in the development and the maintenance of maladaptive eating behaviors. this research aimed to investigate the effectiveness of attentional bias modification food-related stimuli and food craving in dieters. the method was quasi-experimental with two-group pretest-posttest design. 30 people were selected based on the inclusion criteria and were randomly assigned to the two groups of experiment and control. the experimental group received the intervention attentional bias modification training. to measure attentional bias and interventions dot-probe task test (macleod et al, 1986) and to measure food craving, food craving questionnaire (cepeda-benito, 2000) were used respectively. the results indicated that there was a significant difference between two groups in attention bias and food craving in the pre-test and post-test. the results also showed that there was a significant difference between the experimental and control groups in the dimensions of intention and planning to consume food, anticipation of positive reinforcement, anticipation of relief from negative feelings, lack of control over eating, thoughts or preoccupation with food, emotions before or during food craving and guilt from craving (p<0/05).