کارآیی آموزش فرزند پروری مبتنی بر ذهن‌آگاهی بر ابعاد سلامت عمومی والدین دارای کودک بیش ‌فعال – کمبود توجه

هدف پژوهش حاضر، بررسی کارآیی آموزش فرزند پروری مبتنی بر ذهن آگاهی بر ابعاد سلامت عمومی در والدین دارای دانش آموز مبتلا به اختلال بیش فعالی کمبود توجه بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه پژوهش شامل والدین دارای دانش آموز دختر مقطع ابتدایی مبتلا به اختلال بیش فعالی کمبود توجه در شهر گرکان در سال تحصیلی - 98 - 97 بود. با استفاده از نمونه گیری هدفمند 30 نفر از والدین (ترکیبی از پدر و مادر) انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین گردیدند. هر دو گروه در پیش آزمون با مقیاس درجه بندی اختلال رفتاری کودکان فرم والدین کانرز( 1990 ) به همراه مصاحبه بالینی و پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ ( 1972 ) ارزیابی شدند. سپس برنامه آموزش فرزندپروری مبتنی بر ذهن آگاهی برگرفته شده از برنامه تدوین شده توسط بوگلز و رستیفو( 2013 ) به مدت 8 جلسه حضوری 2 ساعته بر روی گروه آزمایش اعمال گردید. هر دو گروه مجدد در پس آزمون ارزیابی شدند. داده ها با استفاده از شاخص های آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار)، آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که آموزش فرزندپروری مبتنی بر ذهن آگاهی بر ابعاد سلامت عمومی والدین دارای دانش آموز بیش فعال کمبود توجه در گروه آزمایش تاثیر معنی داری داشته است. لذا میتوان نتیجه گرفت آموزش فرزندپروری مبتنی بر ذهن آگاهی در افزایش ابعاد سلامت عمومی والدین دارای دانش آموز مبتلا به اختلال بیش فعالی کمبود توجه اثربخش است.

the effectiveness of mindfulness-based parenting education on the general health of parents with a attention deficit hyperactive disorder

the aim of this study was to evaluate the effectiveness of mindfulness education based on mindfulness (dimensions of general health) in parents of students with attention deficit hyperactivity disorder. the research method was quasi-experimental with a pretest-posttest design with a control group. the study population included parents of a female elementary school student with attention deficit hyperactivity disorder in gerkan in the academic year of 1997-98. using purposive sampling, 30 parents (a combination of parents) were selected and randomly assigned to experimental and control groups. both groups were assessed in a pretest with the conners parents (1990) behavioral disorder scale with clinical interview and the goldberg general health questionnaire (1972). then, parenting education program based on mindfulness taken from the program developed by boggles and restifo (2013), was applied to the experimental group for 8 sessions of 2 hours. both groups were re-evaluated in the post-test. data were analyzed using descriptive statistics (mean and standard deviation) and multivariate analysis of covariance. the results showed that mindfulness-based parenting education had a significant effect on the general health dimensions of parents with adhd in the experimental group. therefore, it can be concluded that mindfulness-based parenting education is effective in increasing the general health dimensions of parents of students with adhd.