نقش واسطه‌ای حساسیت به طرد و عزت‌نفس در رابطه ‌ذهن‌آگاهی و بهزیستی روانی نوجوانان

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه‌ای حساسیت به طرد و عزت‌نفس در رابطه ذهن‌آگاهی با بهزیستی روانی انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه مورد مطالعه شامل تمامی نوجوانان دختر و پسر 15 تا 19 ساله شهر تهران در سال 1401 بود که با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس تعداد 214 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند و به مقیاس ذهن‌آگاهی نوجوان و بزرگسال (دراتمن و همکاران، 2018)، پرسشنامه حساسیت به طرد (داونی و فلدمن، 1996)، مقیاس عزت‌نفس روزنبرگ (روزنبرگ، 1965) و مقیاس بهزیستی ذهنی وارویک-ادینبورگ (تنانت و همکاران، 2007) پاسخ دادند. به‌منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با نصب برنامه الحاقی پردازشگر هایس در نرم‌افزار spss24 استفاده شد. یافته‌ها حاکی از آن بود که بین ذهن‌آگاهی با حساسیت به طرد رابطه منفی و معنی‌دار و با عزت‌نفس و بهزیستی روانی رابطه مثبت و معنی‌دار وجود دارد و رابطه بین حساسیت به طرد با بهزیستی روانی منفی و معنی‌دار و با عزت‌نفس مثبت و معنی‌دار است. همچنین، اثر غیرمستقیم ذهن‌آگاهی بر بهزیستی روانی از طریق حساسیت به طرد و عزت‌نفس، از نظر آماری معنی‌دار به دست آمد. نتایج پژوهش نشان داد با افزایش ذهن‌آگاهی در نوجوانان، حساسیت به طرد در آن‌ها کاهش یافته و عزت نفس و در نتیجه بهزیستی روانی در آن‌ها افزایش می‌یابد. از این یافته می‌توان برای طراحی مداخله و رویکرد جامع ارتقای بهزیستی روانی در جامعه نوجوانان استفاده کرد.

the mediating role of rejection sensitivity and self-esteem in relationship between mindfulness and psychological well-being among adolescents

the aim of this study was to investigate the mediating role of rejection sensitivity and self-esteem in the relationship between mindfulness and psychological well-being. the research method was descriptive and correlational. population included all adolescent girls and boys in tehran in 1401 who were selected as a sample using the convenience sampling method and response to adolescent and adult mindfulness scale (droutman et al., 2018), rejection sensitivity questionnaire (downey feldman, 1996), rosenberg self-esteem scale (rosenberg, 1965) and warwick-edinburgh mental well-being scale (tennant et al., 2007). pearson correlation and multiple regression by installing hayes macro-process in spss24 were used to analyze the data. findings included a negative and significant relationship between mindfulness and rejection sensitivity and a positive and significant relationship between mindfulness with psychological well-being and self-esteem and relationship between psychological well-being and rejection sensitivity was negative and significant and relationship between psychological well-being and self-esteem was positive and significant. also, the indirect effect of mindfulness on psychological well-being through rejection sensitivity and self-esteem was statistically significant. the results showed that with the increase of mindfulness in adolescent, their sensitivity to rejection decreases and their self-esteem and as a result their psychological well-being increases. this finding can be used to design an intervention and a comprehensive approach to promoting psychological well-being in the adolescent community.