اثربخشی رفتار درمانی شناختی متمرکز بر اندیشناکی در کاهش میزان اندیشناکی، علایم افسردگی و بهبود راهبردهای حل مساله

اهداف: اندیشناکی در دهه‌‎های اخیر به عنوان یک مولفۀ فراتشخیصی در سبب‎‌شناسی و تداوم اختلال افسردگی، اختلالات اضطرابی و انواع دیگر اختلالات روانی و جسمی دخیل شناخته شده است. در تازه‌‎ترین رویکرد مرتبط، اندیشناکی به عنوان یک عادت ذهنی فرمول‎‌بندی شده و هدف اصلی درمان قرار می‎‌گیرد. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی رفتار درمانی شناختی متمرکز بر اندیشناکی در کاهش میزان اندیشناکی، علایم افسردگی و بهبود راهبردهای حل مساله، انجام شد. مواد و روش‎‌ها: طرح پژوهش شامل طرح تجربی تک آزمودنی با خطّ پایۀ چندگانه و اندازه‌گیری مکرّر است. هفت نفر از طریق نمونه‌‎گیری هدفمند، یک نفر به عنوان شرکت‎‌کنندۀ آزمایشی (زن) و شش نفر گروه نمونه (سه زن و سه مرد) در یازده الی بیست جلسۀ هفتگی 60 دقیقه‌‎ای شرکت کردند. ابزارهای پژوهش شامل مصاحبۀ ساختاریافتۀ تشخیصی برای dsm-iv (scid)، مقیاس سبک پاسخ (rsq)، مقیاس افسردگی بک-ویراست دوّم و مقیاس حل مسالۀ کسیدی و لانگ بودند. برای سنجش عملیاتی میزان کارآیی نتایج پژوهش، ملاک‎‌های اندازۀ تغییر (درصد بهبود و شاخص تغییر پایا)، کلیّت تغییر، عمومیت تغییر، میزان پذیرش، ایمنی و ثبات مورد بررسی قرار گرفتند. یافته‎‌ها: 50/6 درصد کاهش در نمرات rsq و 51/6 درصد کاهش در نمرات bdi-ii به صورت میانگین در پنج نفر از شرکت‎‌کنندگان مشاهده شد. این میزان بهبود در پیگیری یک ماهه حفظ شد. هم چنین، تغییرات نسبی در راهبردهای حل مسالۀ افراد به وجود آمد. نمرات افراد در شاخص گرایش از مقیاس حل مساله کسیدی و لانگ بهبود نسبی نشان داد. در شش نفر، تشخیص اختلال افسردگی اساسی برطرف شد. نتیجه‌‎گیری: با توجّه به نقش برجستۀ اندیشناکی در بروز و تداوم و افزایش احتمال عود/بازگشت اختلال افسردگی و نقش آن در سبب‌شناسی و تشدید سایر اختلالات روان شناختی و جسمی، درمانگران می‌‎توانند از رویکرد مذکور، به تنهایی یا به همراه سایر رویکردهای درمانی برای تضعیف عادت اندیشناکی و تسهیل فرآیند روان درمانی و کاهش احتمال عود/بازگشت علایم استفاده کنند.

evaluation of rumination-focused cognitive behavior therapy efficacy on reducing rumination, depressive symptoms and improving problem solving strategies

objectives: rumination is a common residual symptom of depression which plays an important role in onset and permanence of depressive episodes. the aim of this study was to evaluate the efficacy of rumination-focused cognitive behavior therapy on decreasing rumination habit, depressive symptoms and improving problem solving strategies. methods: the research method was single-subject with multiple baseline and repetitive evaluation design. seven participants (4 women and 3 men-one woman as pilot participant) meeting the including criteria, took part in 11-20, 60 minutes therapy sessions. depression, rumination and problem solving strategies were measured by bdi-ii, response style questionnaire (rsq) and cassidy and long’s problem-solving scale, before first session, during therapy sessions and after last one. inorder to evaluate the efficacy of the treatment, indexes of magnitude of change (improvement percentage and reliable change index), universality of change, generality of change, acceptablity, safety and stability were calculated. results: treatment produced significant improvements in depressive symptoms and rumination: 5 out of 7 participants showed % 50/6 reduction in rsq and % 51/6 reduction in bdi-ii. the improvement was sustained in one month fallow up. the sample’s scores in orienting strategy of cassidy and long’s problem-solving scale showed some improvement. after treatment, participants did not fulfill criteria for major depressive disorder.conclusion: treating depressive rumination appears to yield generalized improvement in depression and co-morbidity. this study provides preliminary evidence that rumination-focused cbt may be an efficacious treatment for medication-refractory residual depression.