رابطه بین الگوهای ارتباطی و جو عاطفی خانواده با سرزندگی تحصیلی دانش‌آموزان: نقش میانجی تاب‌آوری تحصیلی

هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه بین الگوهای ارتباطی و جو عاطفی خانواده با سرزندگی تحصیلی به میانجی‌گری تاب‌آوری تحصیلی دانش-آموزان بود. پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش، کلیه دانش آموزان متوسطه دوم شهر قزوین در نیم سال تحصیلی 1399- 1400 بودند. نمونه آماری شامل 387 دانش‌آموز مقطع متوسطه دوم شهر قزوین بود که با استفاده از نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شده بود. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه الگوهای ارتباطی خانواده فیتزپاتریک و ریچی (1994)، پرسشنامه جو عاطفی خانواده هیل برن (1964)، پرسشنامه سرزندگی تحصیلی حسین چاری و دهقانی زاده (1393)، تاب‌آوری تحصیلی ساموئلز (2004)، استفاده شد. روش تحلیل داده مدل‌یابی معادلات ساختاری بود که کلیه تحلیل‌ها با استفاده از نرم‌افزارهای spss26 و amos24 صورت گرفت. یافته‌های پژوهش نشان داد که رابطه ساختاری الگوهای ارتباطی و جو عاطفی خانواده با سرزندگی تحصیلی از طریق میانجی‌گری تاب‌آوری تحصیلی دانش‌آموزان برازش دارد. نتایج حاصل از روابط مستقیم متغیرهای پژوهش در مدل نهایی نشان می‌دهد که در کل نمونه تمامی ضرایب مسیر به غیر از جهت‌گیری هم‌نوایی با تاب‌آوری تحصیلی از لحاظ آماری معنادار بود. براساس یافته‌های پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که رابطه الگوهای ارتباطی و جو عاطفی خانواده با سرزندگی تحصیلی به واسطه نقش تاب‌آوری تحصیلی برازش دارد.

the relationship between communication patterns and family emotional atmosphere with academic vitality of high school students mediated by academic resilience

the aim of this study was to determine the relationship between communication patterns and family emotional atmosphere with academic vitality mediated by students’ academic resilience. the present study was a descriptive correlational study. the statistical population of the study was all high school students in qazvin in the academic year 1399-1400. the statistical sample consisted of 387 high school students in qazvin who were selected using available sampling. the fitzpatrick and ritchie (1994) family pattern communication patterns questionnaire, the hillburn family emotional questionnaire (1964), hossein chari and dehghanizadeh (2014) academic vitality questionnaire, and the samuels (2004) academic resilience questionnaire were used to collect data. the data analysis method was structural equation modeling that all analyzes were performed using spss26 and amos24 software. findings showed that the structural relationship between communication patterns and emotional atmosphere of the family with academic vitality through the mediation of students’ academic resilience is appropriate. the results of direct relations between the research variables in the final model show that in the whole sample all path coefficients except the orientation of compliance with academic resilience were statistically significant. based on the research findings, it can be concluded that the relationship between communication patterns and emotional atmosphere of the family with academic vitality is appropriate due to the role of academic resilience.