یادگیری توالی حرکتی ضمنی در نارساخوانی ادراکی و زبانشناختی: آزمون فرضیه نقص خودکاری

هدف مطالعه حاضر بررسی خودکاری در زیرمجموعه‌های نارساخوانی از طریق مقایسه‌ی یادگیری توالی حرکتی ضمنی در نارساخوانهای ادراکی، زبانشناختی و کودکان عادی بود. بدین منظور 20 کودک مبتلا به نارساخوانی ادراکی، 20 کودک مبتلا به نارساخوانی زبانشناختی و 22 کودک عادی از بین مراجعین مراکز اختلالات یادگیری شهر تبریز و مدارس ابتدایی به صورت در دسترس انتخاب و ابزارهای مطالعه بر روی آنها اجرا گردید. ابزارها شامل چک لیست نشانگان نارساخوانی، آزمون هوشی تجدید نظر شده‌ وکسلر کودکان، آزمون خواندن پوراعتماد و تکلیف کامپیوتری زمان واکنش متوالی بود. نتایج نشان داد که بین کودکان نارساخوان ادراکی و زبانشناختی در شاخصهای خطاهای اساسی و خطاهای وقت‌گیر تفاوت معناداری در سطح 0/05>p وجود داشت. نتایج تحلیل واریانس چندمتغیره نشان داد که در متغیر ترکیبی اثر سرعت (زمان واکنش) و دقت (پاسخ صحیح) تفاوت معناداری (در سطح 0/05>p) بین سه گروه وجود نداشت. همچنین نتایج آزمون بین‌گروهی نشان داد که در اثر سرعت و دقت یادگیری توالی حرکتی ضمنی تفاوت معناداری در سطح 0/05>p وجود ندارد. یافته‌های این مطالعه حاکی از فقدان نقص خودکاری حرکتی در زیرمجموعه‌های اختلال نارساخوانی است.

the relationship between dark-triads personality and cold empathy mediated by cognitive-emotional theory in people with symptoms of borderline personality disorder

the purpose of present investigation was to study automaticity of dyslexia subtypes by comparison of motor sequence learning in perceptual and linguistic dyslexic and normal children. to this aim, 20 children with perceptual dyslexia, 20 children with linguistic dyslexia and 22 normal children were selected non randomly among clients of learning disabilities center and primary school of tabriz city and instruments were accomplished by them. study materials were dyslexia symptoms checklist, revised wechsler iq scale for children (wisc iii), pour etemad reading test and serial reaction time task (srtt). results showed there were significant differences between perceptual and linguistic dyslexics in indices of subtypes except understanding, and linguistic dyslexics showed more significant basic mistakes and perceptual dyslexics showed more time vesting mistakes and more time in reading test. multivariate analysis of variance showed there was no significant difference in compound variable of speed (reaction time) and accuracy (accurate response) effect between groups (p<0/05). also between subject test showed there wasn’t significant difference between groups in speed and accuracy effect of implicit motor sequence learning (p<0/05). these findings suggest absence of automaticity deficit in subtypes of dyslexia.