پیش‌بینی خردمندی بر اساس مولفه های تجارب دانشگاهی با واسطه گری انعطاف پذیری شناختی

هدف پژوهش حاضر، تدوین یک مدل معادلات ساختاری برای سنجش روابط مستقیم و غیر مستقیم خردمندی بر اساس مولفه های تجارب دانشگاهی با واسطه گری انعطاف پذیری شناختی در دانشجویان دانشگاه تهران بود. روش پژوهش حاضر در حوزه طرح های توصیفی – همبستگی و روش تحلیل از نوع مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانشجویان دختر و پسر شاغل به تحصیل در مقاطع تحصیلات تکمیلی ارشد و دکتری دانشگاه تهران در سال 99- 1398 تشکیل می دادند که به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. حجم نمونه بر اساس حداقل آزمودنی مورد نیاز به ازای متغیرهای آشکار در مدل، تعداد 357 نفر بود. روش نمونه گیری، خوشه‌ای چند مرحله‌ای تصادفی بود. به منظور گردآوری داده ها و اندازه گیری متغیرهای پژوهش از پرسشنامه های خردمندی اشمیت و همکاران (2012)، تجارب دانشگاهی پیس و کووه (2002) و انعطاف پذیری شناختی دنیس و وندروال (2010) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss 23 و amos 22 صورت گرفت. ارزیابی مدل پژوهش با استفاده از شاخص های برازش مدل معادلات ساختاری و با تکنیک تحلیل مسیر صورت گرفت. بررسی ضرایب همبستگی نشان داد که تجارب دانشگاهی قادر به پیش بینی مستقیم خردمندی بوده و دارای اثر مستقیم و معنادار می باشد. تعیین معناداری اثر غیر مستقیم نیز حاکی از آن است که انعطاف پذیری شناختی نقش میانجی گری داشته و سهم واسطه گری آن بین متغیرها به صورت کامل مثبت و معنادار بوده است. همچنین بررسی ضرایب حاصل از تحلیل مدل نشان داد که 61 درصد از واریانس خردمندی و 32 درصد واریانس انعطاف پذیری شناختی را تبیین می نماید. به طور کلی می توان نتیجه گرفت تجارب دانشگاهی دانشجویان باید مورد توجهجدی قرار گیرد، چون علاوه بر تاثیر بر خردمندی دانشجویان، انعطاف پذیری شناختی آنها را هم تحت تاثیر خود قرار می دهد که در نتیجه یادگیرندگان در سطح آموزش عالی از سویی از عهده بحث و جدل های تفسیری و تصمیم گیری های خردمندانه و واقع بینانه برمی آیند و از سوی دیگر توانایی بکارگیری روشها و فنآوری های نوین آموزشی در فرآیند حلمسئله زندگی واقعی و اهمیت برخورد خردمندانه با آ نها را کسب می نمایند

prediction of wisdom based on components of academic experiences through the intermediation of cognitive flexibility

the aim of this study was to develop a model of structural equations to measure the direct and indirect relationship of wisdom based on components of academic experiences through the mediation of components of cognitive flexibility between the students of the university of tehran. the method of current research is in the scope of descriptive correlational design and the analysis method is structural equation modeling. the statistical population of the present study is included of all male and female postgraduate and doctoral students at the university of tehran in 2009 2010 who were selected as the sample of the study. the sample size was 357 based on the minimum required subjects for the obvious variables in the model. the sampling method was random multi stage cluster analysis. in order to collect data and measure research variables, schmidt et al. (2012) wisdom, pace and kouveh (2002) and dennis and vanderwall (2010) cognitive flexibility questionnaires were used. data analysis was performed using spss 23 and amos 22 software. the research model was evaluated using the fitting indices of the structural equation model and the path analysis technique. examination of correlation coefficients showed that academic experiences is able to directly predict wisdom and has a direct and significant effect. determining the significance of the indirect effect also indicates that the cognitive flexibility have a mediating role and its mediation share between the variables has been completely positive and significant., it can be concluded that the data to have a good fit with the research model