مدلسازی معادله ساختاری اختلال شخصیت مرزی و ناگویی هیجانی : نقش واسطه ای افسردگی و اضطراب

اختلال شخصیت مرزی با الگویی از بی‌ثباتی خلق، روابط بین‌فردی، هویت و نیز تکانشگری مشخص می‌شود که هزینه زیادی را بر سیستم بهداشتی کشورها وارد می‌کند. هسته اصلی اختلال شخصیت مرزی دشواری در تنظیم هیجان است که یکی از مولفه‌های دشواری در تنظیم هیجان ناگویی هیجانی است. از جمله متغیرهای دیگر مرتبط با اختلال شخصیت مرزی، افسردگی و اضطراب هستند که با ناگویی هیجانی نیز رابطه دارند. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه‌ای اضطراب و افسرگی در ارتباط با ناگویی هیجانی و اختلال شخصیت مرزی بود. طرح پژوهش از نوع همبستگی توصیفی و روش پژوهش حاضر از نوع مدلیابی معادلات ساختاری است. جامعه این پژوهش کلیه دانشجویان دانشگاه‌های شهیدبهشتی و علم و فرهنگ بودند که از این میان 429 نفر از دانشکده‌های برق، روانشناسی، ادبیات و حقوق به شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه‌های افسردگی بک، اضطراب بک، مقیاس اختلال شخصیت مرزی و ناگویی هیجانی پاسخ دادند. جهت تحلیل داده‌ها از نرم افزارهای لیزرل و spss استفاده شد. شاخص‌های برازش مدل (gfi=0.94، cfi=0.97، 0.06 rmsea=) نشان داد که مدل مذکور از برازش خوبی برخوردار است. نتایج تحلیل آماری نشان دادند که ناگویی هیجانی با میانجی‌گری افسردگی و اضطراب قادرند اختلال شخصیت مرزی را پیش‌بینی کنند، به نحوی که افسردگی و نیز اضطراب به صورت مثبت و مستقیم و نیز ناگویی هیجانی به طور مثبت و غیر مستقیم قادر به تبیین ویژگی‌های اختلال شخصیت مرزی بودند. این یافته‌ها تلویحات عملی در مداخلات بالینی دارند که در شناسایی و درمان اختلال شخصیت مرزی می توان از آن استفاده کرد.