نقش روان رنجورگرایی در تاثیر استرس بر توجه انتخابی بینایی

چکیدهدر پژوهش حاضر، هدف تعیین تاثیر استرس بر توجه انتخابی بینایی با در نظر گرفتن نقش عامل شخصیتی روان رنجورگرایی (n) بود. به این منظور تعداد 60 نفر دانشجوی پسر به صورت نمونه گیری چندمرحله ای و با رعایت متغیرهای کنترل غربالگری عصب روانشناختی از دانشجویان دانشگاه های شهر تهران انتخاب شدند (دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل؛ هر گروه 20 نفر). آزمودنی های گروه های آزمایشی که از نظر افراشتگی در عامل n با هم متفاوت بودند، پس از انجام تکالیف استرس زای شناختی مورد آزمایش توجه انتخابی و متمرکز بینایی قرار گرفتند. توجه انتخابی و متمرکز بینایی آزمودنی های گروه کنترل بدون انجام این تکالیف سنجیده شد. شاخص های سنجش توجه بینایی تعداد خطاهای شمارش و خطاهای طبقه بندی آزمودنی ها بود. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس یکراهه (anova) مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان دادند که استرس بـه افـزایش معـنادار خـطای شمارش و خـطای طبقه بنـدی منجر می شود (001/0 > p) و عامل روان رنجورگرایی (n) نیز به افزایش بیشتر خطای شمارش و خطای طبقه بندی (0001/0 > p) در آزمودنی ها منجر می شود. نتایج پژوهش حاصل نشان دهنده ی این است که استرس به کاهش توجه انتخابی و متمرکز بینایی به محرک های خنثی در افراد منجر می شود و عامل روان رنجورگرایی (n) نیز این اثر منفی را تشدید می کند.