تبیین قدردانی بر اساس ویژگی ‌های شخصیتی با واسطه گری خودکارآمدی تحصیلی در دانش آموزان دوره متوسطه

هدف این پژوهش تبیین قدردانی بر اساس ویژگی‌های شخصیتی با واسطه‌گری خودکارآمدی تحصیلی بود. روش پژوهشی مورد استفاده در پژوهش حاضر، توصیفی-همبستگی بود. جامعه‌ی آماری پژوهش حاضر را تمامی دانش‌آموزان دوره‌ی دوم متوسطه‌ی شهر یزد به تعداد 1180 نفر تشکیل دادند که در سال تحصیلی 97-1396 مشغول به تحصیل بودند. از میان جامعه‌ی آماری، بر اساس دیدگاه کلاین (2015) که تعداد نمونه را 3 تا 5 برابر تعداد گویه‌ها بیان می‌کند، 474 نفر (186 پسر و 288 دختر) به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند و مقیاس چند مولفه‌ای قدردانی مورگان و همکاران (2017)، فرم کوتاه پنج عامل بزرگ شخصیت خرمائی و فرمانی (1393) و پرسشنامه‌ی خودکارآمدی تحصیلی زاژاکووا و همکاران (2005) را تکمیل کردند. داده‌های پژوهش با بهره‌گیری از روش مدل‌یابی معادلات ساختاری تحلیل شدند. نتایج تحلیل مسیر نشان داد که مدل پیشنهادی با داده‌های پژوهش برازش مناسب دارد و از بین ابعاد شخصیتی به عنوان متغیر برون‌زاد توافق‌پذیری، برون‌گرایی و گشودگی به تجربه به طور مستقیم، وظیفه‌گرایی، گشودگی به تجربه و روان‌نژندگرایی به صورت غیرمستقیم با واسطه‌گری خودکارآمدی تحصیلی قادر به پیش‌بینی قدردانی شدند. نتیجه آن که ویژگی‌های شخصیتی توافق‌پذیری، وظیفه‌گرایی، برون‌گرایی و گشودگی به تجربه، دانش‌آموزان را در برخورد با مسائل تحصیلی خودکارآمدتر می‌کند. در چنین شرایطی دانش‌آموزان در مسیر قدردان‌تر شدن پیش می‌روند.

an explanation of gratitude based on personality traits through the mediation of academic self-efficacy in high school students

the purpose of this study was to explain gratitude by personaliy traits with the mediating of academic self-efficacy. the research method used in this study was descriptive-correlation. the statistical population of this study consisted of all 1180 high school students of yazd city who were studying in the academic year 1396-97. from the statistical population, according to klein’s (2015) view that the number of samples is 3 to 5 times the number of items, four hundred and seventy four students (186 males and 288 females) were selected using multistage cluster random sampling. the participants completed the multi-component gratitude measure (morgan et al, 2017), neo questionnaire short form (khormaei farmani, 2015) and the academic self-efficacy inventory (zajacova et al, 2005). the data were analyzed using the structural equation modeling approach. the results of path analysis indicated that the model had a good fitness and big five personality as exogenous variable agreeableness, extraversion and openness to experience predicted gratitude directly. in addition conscientiousness, openness to experience and neuroticism predicted gratitude indirectly by the mediation role of academic self-efficacy. as a result, personaliy traits of agreeableness, conscientiousness, extraversion and openness to experience increase academic self-efficacy. so students to face the problems have more self-efficacy. as a result they would behave more grateful.