اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر کاهش دلزدگی زناشویی و نارسایی هیجانی زوجین در شرف طلاق

هدف پژوهش حاضرتعیین اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر کاهش سطح دلزدگی زناشویی و نارسایی هیجانی زوجین در شرف طلاق بود. طرح پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون پس‌آزمون با گروه کنترل بود که بر روی زنان مراجعه‌کننده به مرکز مداخله در بحران منطقه 2 تهران انجام شد. با استفاده از ملاک‌های ورود و خروج، تعداد 30 نفر زن واجد شرایط ورود به مطالعه به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب  و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. قبل از شروع آموزش، از هر دو گروه پیش‌آزمون گرفته شد و از آنان درخواست شد تا مقیاس‌های دلزدگی زناشویی پایینز و نارسایی هیجانی تورنتو را تکمیل نمایند. سپس گروه آزمایش تحت آموزش تنظیم هیجان قرار گرفت. جلسات آموزش برای گروه آزمایش به‌صورت هفته‌ای یک جلسه (60 دقیقه) و به مدت 8 جلسه برگزار شد. پس از پایان جلسات از هر دو گروه پس‌آزمون به عمل آمد. تجزیه‌ و تحلیل داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغییره انجام شد. نتایج  نشان داد که آموزش تنظیم هیجان مبتنی بر مدل گراس بر کاهش نمرات دلزدگی زناشویی و نارسایی هیجانی زنان در معرض طلاق معنی‌دار بوده است (p≤0/001). یافته‌های این پژوهش در مجموع حاکی از اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر کاهش دلزدگی زناشویی و نارسایی هیجانی زوجین در شرف طلاق است. اجرای چنین جلساتی در مراکز مداخله در بحران و کلینیک‌های مددکاری اجتماعی توصیه می‌شود.

Effectiveness of Emotion Regulation Instruction in Reducing Marital Burnout and Alexithymia among Couples on the Brink of Divorce

The purpose of this study was to determine the effectiveness of emotion regulation instruction in reducing marital burnout and alexithymia among couples on the brink of divorce. This study was of a semiexperimental design with pretest posttest and control group that was conducted on women referred to the intervention center in the 2nd District of Tehran. Using the inclusion and exclusion criteria, 30women were selected by convenience sampling method and were randomly assigned to two experimental and control groups. Before the beginning of the training, both groups received a pretest and were asked to complete the scales of Pines (1996) marital distress and Toronto (1994) Alexithymia. The experimental group was received the instruction. The training sessions for the experimental group were held weekly in one session (60 minutes) and held for 8 sessions. At the end of the sessions, both groups were subjected to posttest. Data were analyzed using multivariate analysis of covariance.The results showed that emotion regulation based on Gross Model had a  significantly effect on the reduction of marital burnout and alexithymia of couple were (P≤0.001).The findings of this study indicate the effectiveness of emotional regulation training in reducing marital burnout and couples’ alexithymia on the brink of divorce. Hence, it is suggested to implement such meetings at crisis intervention centers and clinical social work services.