رابطه خودارزیابی مرکزی و خودناتوان‌سازی تحصیلی با واسطه هیجان‌های تحصیلی: مدل‌یابی ساختاری

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه خودارزیابی مرکزی و خودناتوان‌سازی تحصیلی با واسطه‌ی هیجان‌های تحصیلی بود. روش پژوهش، توصیفی همبستگی و از نوع مدل‌یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان سال اول مقطع کارشناسی دانشگاه شیراز در سال تحصیلی 99-98 بودند که از بین آن‌ها 315 نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش، مقیاس خودارزیابی مرکزی (جاج و دیگران، 2003)، پرسشنامه هیجان‌های تحصیلی پکران و دیگرانو مقیاس خودناتوان‌سازی تحصیلی شوینگر و استینسمیر-پلستر بود. تحلیل داده‌ها با استفاده از  مدل یابی معادلات ساختاری نشانگر تاثیر مستقیم خودارزیابی مرکزی بر خودناتوان‌سازی تحصیلی، خودارزیابی مرکزی بر هیجان‌های تحصیلی و هیجان‌های تحصیلی بر خودناتوان‌سازی تحصیلی بود و همچنین، خودارزیابی مرکزی با واسطه هیجان‌های تحصیلی، خودناتوان‌سازی تحصیلی را پیش‌بینی می‌کند. مطابق با نتایج پژوهش حاضر، ارتقاء سطح عزت‌نفس، خودکارآمدی و منبع کنترل دورنی ، احساس خودارزشی را به همراه دارد و زمینه‌ساز تجربه بیشتر هیجان‌های مثبت امید و غرور است که همین امر تمایل به استفاده از راهبرد خودناتوان‌سازی تحصیلی را کاهش می‌دهد.

Relationship between Core Self-Evaluation and Academic Self-Handicapping by Mediation of Academic Emotions: Structural Equation Modeling

The aim of present study was to investigate the relationship between core selfevaluation and academic selfhandicapping through mediating of academic emotions.The research was conducted with a correlational method and structural equation modeling.The study population consisted of first year undergraduate students of Shiraz University in the academic year of 20192020. Using, multistage cluster sampling 315 subjects were selected.The research instruments were core selfevaluation scale by Judge et al, Pekrun et al academic emotions questionnaire and selfhandicapping scale by Schwinger and StiensmeierPelster. Data were analyzed by  structural equation modeling. Results indicated direct effects of core selfevaluation on academic selfhandicapping, core selfevaluation on academic emotions and academic emotions on academic selfhandicapping (P=0/05). In addition, core selfevaluation predicted academic selfhandicapping indirectly and through academic emotions. Consequently, improving selfesteem, selfefficacy and internal locus of control is  central to selfvalue and provides the basis for experiencing more positive emotions such as hope and pride, which reduces the tendency to use the strategy of academic selfhandicapping.