اثر افزایشی ترکیب تمرینات تن آرامی مبتنی بر ذهن آگاهی (mbr) و تحریک الکتریکی فرامغزی (ces) بر کاهش افسردگی، اضطراب و استرس مبتلایان به دیابت نوع 2

پژوهش حاضر، یک مطالعه از نوع کار آزمایی بالینی تصادفی سه گروهی دو سر کور، از نوع طرح اندازه‌های تکراری است که با هدف تعیین اثر خالص و اثر ترکیبی دو تکنیک تن آرامی مبتنی بر ذهن اگاهی (mbr) و تکنیک تحریک الکتریکی فرامغزی (ces) در بهبود وضعیت روانشناختی بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 انجام گرفت. نمونه پژوهش شامل 30 بیمار دارای دیابت نوع 2 بود که از انجمن دیابت شهرستان بناب انتخاب شدند و پس از همتاسازی، به طور تصادفی به سه گروه 10 نفره (mbr، ces، mbr+ces) انتساب شدند و در 10 جلسه انفرادی مداخلات مربوط به گروه خود را اخذ نمودند. پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری یک ماهه، با مقیاس dass48، برگزار شد. تحلیل واریانس بیندرون گروهی آمیخته، تغییر معنی داری در میانگین افسردگی، اضطراب، و استرس در طول زمان نشان داد. همچنین، میانگین نمرات گروهها در طول زمان برای افسردگی یکسان، و برای اضطراب و استرس غیریکسان بود. تحلیل کواریانس چندمتغیره و نتایج آزمون مقایسه‌های جفت‌شده بن فرونی نشان داد که مداخلات مختلف تاثیر یکسانی در کاهش اضطراب و استرس در مراحل پس آزمون و پیگیری داشتند. همچنین، پایداری هرسه مداخله درمانی برای کاهش اضطراب یکسان بوده است. اما در مورد استرس، در مرحله پیگیری، پایداری درمان ترکیبی mbr+ces، نسبت به درمان ces بیشتر بوده است.

The Incremental Effect of Combining Mindfulness-based Relaxation (MBR) Trainings and Transcranial Electrical Stimulation (tCES) on Decreasing Depression, Anxiety, and Stress in Patients with Diabetes 2

the study aimed to determine the pure and combined effect of both techniques of mindfulnessbased relaxation (MBR) and Transcranial Electrical Simulation (tCES) in improving psychological status of patients with type 2 diabetes. The present study was a randomized threegroup doubleblind clinical trial with repeated measures designs. The sample of the study consisted of 30 patients with type 2 diabetes who were selected from Diabetes Association of Bonab city and after matching, they were randomly assigned to the three groups of10 subjects (MBR, CES, MBR+CES) and they received interventions related to their group in 10 single sessions. Pretest, posttest, and onemonth followup were conducted with DASS48. Analysis of variance with repeated measures showed a significant change in means of depression, anxiety, and stress over time. The mean of group scores was similar for depression and dissimilar for anxiety and stress over time. Multivariate covariance analysis and the results of the paired interpersonal comparative test indicated that different interventions had the same effect on decreasing anxiety and stress in pretest and followup phase. The stability of all three therapeutic interventions was the same for anxiety reduction, too. But, about stress, in followup phase, the stability of combined therapy MBR+CES was more than CES therapy for stress reduction.