ارزیابی مدل ارتباطی ذهن‌آگاهی با شادکامی به واسطه نقش خوددلسوزی، عزت نفس و تنظیم هیجان در دانشجویان

پژوهش حاضر با هدف تعیین برازش مدل ارتباطی ذهن آگاهی با شادکامی به واسطه نقش خوددلسوزی، عزت نفس و تنظیم هیجان در دانشجویان انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. نمونه آماری پژوهش شامل 210 نفر از دانشجویان دختر و پسر مقطع کارشناسی دانشگاه پیام نور مرکز تالش در نیمسال اول سال تحصیلی 97-1396 بود که به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و پرسشنامه شادکامی آکسفورد، مقیاس تنظیم هیجان گراتز و رومر، پرسشنامه ذهن آگاهی فرایبرگ و مقیاس عزت نفس روزنبرگ و فرم کوتاه مقیاس شفقت خود را تکمیل نمودند. داده ها با استفاده از روش تحلیل مسیر تحلیل شدند. نتایج نشان داد ضرایب مسیر مستقیم استاندارد شده، بین متغیرهای خود دلسوزی، و عزت نفس، با متغیر ملاک شادکامی معنادار بود و این متغیرها به صورت مستقیم با شادکامی رابطه داشتند (0.01>p). متغیر پیش بین ذهن آگاهی به صورت غیرمستقیم و از طریق متغیرهای خود دلسوزی و عزت نفس، با شادکامی رابطه داشت (0.01>p). هم چنین ضریب مسیر مستقیم استاندارد شده، بین متغیر پیش بین تنظیم هیجان با شادکامی (0.01