تاثیرآموزش خودبخشودگی با رویکرد دینی بر سر زندگی و تحمل ناکامی مادران کودکان دارای ناتوانی های رشدی و ذهنی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش خودبخشودگی با رویکرد دینی بر سر زندگی و تحمل ناکامی مادران کودکان دارای ناتوانی های رشدی و ذهنی شهر سبزوار در سال 1396 انجام شد. این پژوهش، نیمه تجربی از نوع پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه مادران کودکان دارای ناتوانی های رشدی و ذهنی سبزوار به تعداد 270 نفر بود که تعداد 60 نفر از آن ها به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (30 نفر) و کنترل (30 نفر) جایگزین شدند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه‌های سرزندگی دسی و رایان (1985) و تحمل ناکامی هارینگتون (2005) استفاده شد. مادران گروه آزمایش 8 جلسه 75 دقیقه ای (هر هفته یک جلسه) در برنامه‌ آموزش خودبخشودگی با رویکرد دینی شرکت کردند و آن گاه پس آزمون اجرا شد. داده ها با روش تحلیل کوواریانس مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که آموزش خودبخشودگی با رویکرد دینی موجب افزایش سرزندگی و تحمل ناکامی در مادران کودکان دارای ناتوانی های رشدی و ذهنی شد. براین اساس آموزش خودبخشودگی با رویکرد دینی یک برنامه مداخله-ای موثر برای کمک به مادران کودکان دارای ناتوانی های رشدی و ذهنی می باشد.