اثربخشی روان درمانی تحلیلی کارکردی بر میزان افسردگی، اضطراب و رضایت زناشویی زنان دارای آشفتگی زناشوئی

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی روان درمانی تحلیلی کارکردی بر میزان افسردگی، اضطراب و رضایت زناشویی زنان دارای آشفتگی زناشوئی بود. طرح پژوهش حاضر نیمه آزمایشی (گروه کنترل نابرابر) بود. جامعه آماری پژوهش حاضر زوج های دارای آشفتگی زناشوئی مراجعه کننده به کلینیک های روانشناختی سازمان بهزیستی شهر تبریز بود که زن خانواده دارای علایم اضطرابی با همایندی افسردگی بود. از بین این مراجعان 30 زوج به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب شده و در دو گروه آزمایش و انتظار جایگزین شدند. برای جمع آوری داده ها از سیاهه افسردگی بک، سیاهه اضطراب بک، پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ و پرسشنامه سازگاری دو نفره استفاده شد. برای تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس یک متغیره (ancova) استفاده شد. یافته ها نشان دادند در هر سه متغیر، پس از کنترل متغیر همپراش (نمرات پیش آزمون) بین دو گروه آزمایش و انتظار تفاوت معنادار آماری وجود دارد (افسردگی: 0.001=p ؛ 80.12=f؛ اضطراب: 0.001=p ؛ 36.59=f؛ و رضایت زناشویی: 0.001=-p ؛ 196.32=f). به عبارتی دیگر رواندرمانی تحلیلی کارکردی در کاهش افسردگی و اضطراب زنان مشارکت کننده در طرح اثربخش بوده است. همچنین رضایت زناشوئی زنان گروه آزمایش، نسبت به زنان گروه انتظار، افزایش معناداری داشت.