بررسی اثربخشی درمان dbt (رفتار درمانی دیالکتیک) در تغییر سطح باورهای فراشناختی منفی و مثبت و نگرانی از تصویر بدنی (bici) دانش آموزان دختر افسرده

هدف اصلی این پژوهش، تعیین میزان اثربخشی درمان dbt(رفتار درمانی دیالکتیک) در تغییر سطح نگرانی از تصویر بدنی (bici)، باورهای فراشناختی منفی و باورهای فراشناختی مثبت دانش آموزان دختر افسرده شهر خرم آباد بود. این پژوهش به صورت شبه تجربی بود که در آن از طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. نمونه پژوهش 40 آزمودنی بود که از میان دانش آموزان دختر دبیرستانی دارای افسردگی شهر خرم آباد انتخاب و به صورت تصادفی در گروه های آزمایش (رفتار درمانی دیالکتیکی) و گواه گمارده شدند. در مرحله مداخله گروه آزمایش به مدت 12 جلسه 2 ساعته تحت رفتاردرمانی دیالکتیک قرار گرفتند. در طی این مدت گروه کنترل هیچ نوع مداخله ای دریافت نکرد. برای جمع-آوری داده ها از مقیاس تصویر بدنی (bii) فیشر و باورهای فراشناختی ولز وکاترایت-هاتن در مراحل پیش آزمون و پس آزمون برای دو گروه آزمایشی و گواه استفاده شد. داده-های پژوهش با روش تحلیل کواریانس چندمتغیری تجزیه و تحلیل شدند. نتایج تحلیل کوواریانس تفاوت معنی داری بین دو گروه نشان داد. یافته ها حاکی از آن بود که رفتاردرمانی دیالکتیک در کاهش نگرانی از تصویر بدنی (bici) و باورهای فراشناختی منفی و هم چنین افزایش باورهای فراشناختی مثبت، اثربخش است.