نقش خوش‌بینی در رابطه بین عواطف مثبت و منفی با نشانه‌های افسردگی و رضایت از زندگی

هدف این پژوهش بررسی نقش خوش‌بینی در رابطه‌ بین عواطف مثبت و منفی با نشانه‌های افسردگی و رضایت از زندگی در دانشجویان بود. طرح پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود. جامعه‌ آماری این پژوهش را دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی تبریز در سال تحصیلی 94-93 تشکیل ‌دادند. تعداد 150 دانشجو به شیوه‌ نمونه‌گیری طبقه‌ای و خوشه‌ای چند مرحله‌ای به شیوه‌ تصادفی انتخاب شدند. آزمودنی‌ها، پرسش‌نامه‌های خوش‌بینی (lot-r)، مقیاس عاطفه‌ مثبت و منفی (panas)، پرسش‌نامه‌ افسردگی بک2 (bdi-ii) و پرسش‌نامه رضایت از زندگی (swls) را تکمیل نمودند. برای تحلیل داده‌ها از تحلیل مسیر استفاده شد. یافته‌های پژوهش نشان داد که رابطه‌ خوش‌بینی و عاطفه‌ مثبت با افسردگی منفی و معنی‌دار ولی با رضایت از زندگی، مثبت و معنی‌دار است. رابطه‌ عاطفه منفی با افسردگی مثبت و معنی‌دار و با رضایت از زندگی، منفی و معنی‌دار است. همچنین، نتایج تحلیل مسیر نشان می‌دهد که عاطفه‌ی منفی بر نشانه‌های افسردگی و رضایت از زندگی اثر غیرمستقیم دارد. رضایت از زندگی و افسردگی از عوامل فردی به ویژه حالات هیجانی و خلقی تاثیر پذیرفته و در این میان ارزیابی مثبت از رویدادها قادرند از وقوع افسردگی بازداری نموده و بر رضایت از زندگی بیفزایند. بنابراین، این یافته دارای تلویحات عملی در عرصه‌های بالینی است که برای بهره‌گیری درمانگران راهگشایند.