نقش واسطه ای خودشفقتی در ارتباط بین تصویر بدنی و کیفیت زندگی در دانشجویان

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه ای خودشفقتی در ارتباط بین تصویر بدنی و کیفیت زندگی بود. روش پژوهش توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان دختر مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد بود که در سال تحصیلی 96-1395 در دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) قزوین مشغول به تحصیل بودند. 200 دانشجو به روش نمونه-گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و به پرسشنامه های مورد نظر پاسخ دادند. ابزار پژوهش پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت، مقیاس خودشفقتی (نف) و پرسشنامه روابط چندبعدی بدن-خود (کش) بود. داده ها با استفاده از روش مدل یابی معادلات ساختاری تحلیل شد. نتایج نشان داد که خودشفقتی ارتباط بین تصویر بدنی و کیفیت زندگی را میانجی گری می کند. همچنین، اثر مستقیم تصویر بدنی بر خودشفقتی، اثر مستقیم تصویر بدنی بر کیفیت زندگی و اثر مستقیم خودشفقتی بر کیفیت زندگی مورد تایید قرار گرفت. بنابراین، تصویر بدنی مثبت و نگرش مشفقانه در ارتباط با خود و بدن خود، به بهبود کیفیت زندگی منجر می شود.